əl-Əhqaf surəsi 10 – cu ayə

    09.05.2019
قُلْ أَرَأَيْتُمْ إِنْ كَانَ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ وَكَفَرْتُمْ بِهِ وَشَهِدَ شَاهِدٌ مِنْ بَنِي إِسْرَائِيلَ عَلَى مِثْلِهِ فَآمَنَ وَاسْتَكْبَرْتُمْ إِنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ

 
“De: “Bir deyin görək, əgər bu Quran Allah tərəfindəndirsə və siz də onu inkar etmisinizsə, İsrail oğullarından da bir şahid onun bənzərinə şahidlik edib iman gətiribsə, siz isə təkəbbür göstərmisinizsə, zülm etmiş olmazsınızmı? Allah zalımları doğru yola yönəltməz!”
 

عَنْ عَوْفِ بْنِ مَالِكٍ قَالَ : انْطَلَقَ النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَوْمًا وَأَنَا مَعَهُ حَتَّى دَخَلْنَا كَنِيسَةَ الْيَهُودِ بِالْمَدِينَةِ ، يَوْمَ عِيدٍ لَهُمْ ، فَكَرِهُوا دُخُولَنَا عَلَيْهِمْ ، فَقَالَ لَهُمْ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ : يَا مَعْشَرَ الْيَهُودِ أَرُونِي اثْنَيْ عَشَرَ رَجُلاً يَشْهَدُونَ أَنَّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ ، وَأَنَّ مُحَمَّدًا رَسُولُ اللهِ ، يُحْبِطِ اللَّهُ عَنْ كُلِّ يَهُودِيٍّ تَحْتَ أَدِيمِ السَّمَاءِ الْغَضَبَ ، الَّذِي غَضِبَ عَلَيْهِ قَالَ : فَأَسْكَتُوا مَا أَجَابَهُ مِنْهُمْ أَحَدٌ ، ثُمَّ رَدَّ عَلَيْهِمْ فَلَمْ يُجِبْهُ أَحَدٌ ، ثُمَّ ثَلَّثَ فَلَمْ يُجِبْهُ أَحَدٌ ، فَقَالَ : أَبَيْتُمْ فَوَاللَّهِ إِنِّي لأَنَا الْحَاشِرُ ، وَأَنَا الْعَاقِبُ ، وَأَنَا النَّبِيُّ الْمُصْطَفَى ، آمَنْتُمْ أَوْ كَذَّبْتُمْ . ثُمَّ انْصَرَفَ وَأَنَا مَعَهُ حَتَّى إِذَا كِدْنَا أَنْ نَخْرُجَ نَادَى رَجُلٌ مِنْ خَلْفِنَا : كَمَا أَنْتَ يَا مُحَمَّدُ . قَالَ : فَأَقْبَلَ . فَقَالَ ذَلِكَ الرَّجُلُ : أَيَّ رَجُلٍ تَعْلَمُونَي فِيكُمْ يَا مَعْشَرَ الْيَهُودِ ؟ قَالُوا : وَاللَّهِ مَا نَعْلَمُ أَنَّهُ كَانَ فِينَا رَجُلٌ أَعْلَمُ بِكِتَابِ اللهِ مِنْكَ ، وَلاَ أَفْقَهُ مِنْكَ ، وَلاَ مِنْ أَبِيكَ قَبْلَكَ ، وَلاَ مِنْ جَدِّكَ قَبْلَ أَبِيكَ . قَالَ : فَإِنِّي أَشْهَدُ لَهُ بِاللَّهِ أَنَّهُ نَبِيُّ اللهِ ، الَّذِي تَجِدُونَهُ فِي التَّوْرَاةِ ، قَالُوا : كَذَبْتَ ، ثُمَّ رَدُّوا عَلَيْهِ قَوْلَهُ ، وَقَالُوا فِيهِ شَرًّا ، قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ : كَذَبْتُمْ لَنْ يُقْبَلَ قَوْلُكُمْ ، أَمَّا آنِفًا فَتُثْنُونَ عَلَيْهِ مِنَ الْخَيْرِ مَا أَثْنَيْتُمْ ، وَلَمَّا آمَنَ أَكْذَبْتُمُوهُ ، وَقُلْتُمْ فِيهِ مَا قُلْتُمْ ، فَلَنْ يُقْبَلَ قَوْلُكُمْ . قَالَ : فَخَرَجْنَا وَنَحْنُ ثَلاَثَةٌ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ ، وَأَنَا وَعَبْدُ اللهِ بْنُ سَلاَمٍ ، وَأَنْزَلَ اللَّهُ عَزَّ وَجَلَّ فِيهِ : {قُلْ أَرَأَيْتُمْ إِنْ كَانَ مِنْ عِنْدِ اللهِ وَكَفَرْتُمْ بِهِ وَشَهِدَ شَاهِدٌ مِنْ بَنِي إِسْرَائِيلَ عَلَى مِثْلِهِ فَآمَنَ وَاسْتَكْبَرْتُمْ إِنَّ اللَّهَ لاَ يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ}.

 
Rəvayət edilir ki, Auf ibn Malik (Allah ondan razı olsun) demişdir: “Mən yəhudilərin bayram günü Pey­ğəmbərlə - sallallahu aleyhi və səlləm - birlikdə onların Mədinədəki məbədinə gəldim. Onlar bizim o mə­bə­də daxil olmağımıza narazılıq etdikdə, Pey­ğəmbər - sallallahu aleyhi və səlləm - dedi: “Ey yəhudi tayfası! Mənə içinizdən on iki kişi göstə­rin ki, onlar Allah­dan başqa ibadətə haqqı olan ilahın olma­dığına və Muhəmmədin Onun elçisi olduğuna şəha­dət versin, Allah da qəzəbinə gəlmiş hər bir yə­hudini bağışlasın!” Onlar Pey­ğəmbərə - sallallahu aleyhi və səlləm - cavab[2] verməyib sus­dular. Pey­ğəmbər - sallallahu aleyhi və səlləm - dediklərini ikinci və üçüncü dəfə də təkrar et­di, lakin onlar cavab vermədilər. Sonra o dedi: “Siz bu dəvəti qəbul etmədi­niz! Allaha and olsun ki, istəyir­siniz iman gətirin, istəyirsinizsə də yalan sayın. Mən Haşirəm, Aqi­bəm[1] və seçilmiş pey­ğəmbərəm!” Sonra biz dönüb getdik və məbəddən çıxmaq istədikdə, bir nə­fər arxa­dan: “Ey Məhəmməd!”- deyə çağırdı və biz geri qayıtdıq. Həmin kişi, (yəhudilərə üz tutub) dedi: “Ey yəhudi tayfası! Məni tanıyırsınızmı?” Onlar dedilər: “Allaha and olsun ki, içərimizdə Allahın Kitabı­nı səndən yaxşı bilən, sən­dən, sənin atandan və babandan daha elmli olan şəxs yox­dur!” O dedi: “Mən şəhadət verirəm ki, həqiqətən, o sizin əlinizdə olan Tövratdan bildiyiniz Peyğəm­bərdir”. Onlar: “Yalan danışırsan!”– deyib onun dediklərini rədd etdi­lər və onun barəsində xoşagəlməz sözlər söylədilər. Pey­ğəmbər - sallallahu aleyhi və səlləm - onlara dedi: “Siz yalan söylə­diniz. Sizin bu inadkarlığınız qəbulolunmazdır! Siz bir az öncə gözəl sözlərlə onu tərifləyirdiniz. O, iman gətirdikdən sonra isə de­diklərini təkzib etdiniz və barə­sində nalayiq sözlər dediniz. Onun barəsində dedikləriniz qəbulolunmazdır!” Sonra biz üçümüz, Pey­ğəmbər - sallallahu aleyhi və səlləm, mən və Abdullah ibn Səlam oradan çıxıb getdik. Uca Allah da bu ayəni nazil etdi: “De: “Bir deyin görək, əgər bu Quran Allah tərəfindəndirsə və siz də onu inkar etmisinizsə, İsrail oğullarından da bir şahid onun bənzərinə şahidlik edib iman gətiribsə, siz isə təkəbbür göstərmisinizsə, zülm etmiş olmazsınızmı? Allah zalımları doğru yola yönəltməz!” (əl-Əhqaf, 10)”.
 
Əhməd, 23984, 24030; İbn Hibban, 7162; əl-Hakim, 5756; ət-Tabərani “Mucəmul-Kəbir” 14511. Muqbil, Şueyb əl-Arnavut, Ali Nasr və əl-Hilali səhih olduğunu bildirmişdir.
 

 
  
[1] Haşir və Aqib - Pey­ğəmbərin - sallallahu aleyhi və səlləm - adlarıdır. Haşir - topla­yan, Aqib isə sonuncu - deməkdir. Qiyamət günü insanlar onun ardınca gedib məhşərə toplanacaqlar və o, sonuncu peyğəmbərdir ki, ondan sonra heç bir peyğəmbər yeni şəriətlə gəlməyəcək. (əl-Buxari, 3339; Muslim, 2354).