əl-Mucədələ surəsi 1 – ci ayə

    15.05.2019
قَدْ سَمِعَ اللَّهُ قَوْلَ الَّتِي تُجَادِلُكَ فِي زَوْجِهَا وَتَشْتَكِي إِلَى اللَّهِ وَاللَّهُ يَسْمَعُ تَحَاوُرَكُمَا إِنَّ اللَّهَ سَمِيعٌ بَصِيرٌ * الَّذِينَ يُظَاهِرُونَ مِنْكُمْ مِنْ نِسَائِهِمْ مَا هُنَّ أُمَّهَاتِهِمْ إِنْ أُمَّهَاتُهُمْ إِلَّا اللَّائِي وَلَدْنَهُمْ وَإِنَّهُمْ لَيَقُولُونَ مُنْكَرًا مِنَ الْقَوْلِ وَزُورًا وَإِنَّ اللَّهَ لَعَفُوٌّ غَفُورٌ * وَالَّذِينَ يُظَاهِرُونَ مِنْ نِسَائِهِمْ ثُمَّ يَعُودُونَ لِمَا قَالُوا فَتَحْرِيرُ رَقَبَةٍ مِنْ قَبْلِ أَنْ يَتَمَاسَّا ذَلِكُمْ تُوعَظُونَ بِهِ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرٌ * فَمَنْ لَمْ يَجِدْ فَصِيَامُ شَهْرَيْنِ مُتَتَابِعَيْنِ مِنْ قَبْلِ أَنْ يَتَمَاسَّا فَمَنْ لَمْ يَسْتَطِعْ فَإِطْعَامُ سِتِّينَ مِسْكِينًا ذَلِكَ لِتُؤْمِنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَتِلْكَ حُدُودُ اللَّهِ وَلِلْكَافِرِينَ عَذَابٌ أَلِيمٌ

 
“Əri barəsində səninlə mübahisə edən və Allaha şikayət edən qadının sözünü Allah eşitdi. Allah sizin söhbətinizi eşidir. Həqiqətən, Allah Eşidəndir, Görəndir” Sizlərdən öz qadınlarını anaya bənzədərək özlərinə haram edənlərin zövcələri onların anaları deyillər. Anaları ancaq onları doğmuş qadınlardır. Onlar yaramaz və yalan söz danışırlar. Şübhəsiz ki, Allah əfv edəndir, Bağışlayandır. Qadınlarını anaya bənzədərək özlərinə haram edib, sonra sözlərini geri götürənlər onlarla yaxınlıq etməzdən əvvəl bir kölə azad etməlidirlər. Bu sizə verilən öyüd-nəsihətdir. Allah nə etdiklərinizdən xəbərdardır. Buna imkan tapa bilməyən kəs, qadını ilə yaxınlıq etməzdən əvvəl iki ay ardıcıl oruc tutmalıdır. Buna gücü çatmayan kimsə altmış yoxsulu yedirtməlidir. Bu sizin Allaha və Onun Elçisinə iman gətirməniz üçündür. Bunlar Allahın hüdudlarıdır. Kafirləri isə ağrılı-acılı bir əzab gözləyir”
 

عَنْ خُوَيْلَةَ بِنْتِ مَالِكِ بْنِ ثَعْلَبَةَ قَالَتْ ظَاهَرَ مِنِّى زَوْجِى أَوْسُ بْنُ الصَّامِتِ فَجِئْتُ رَسُولَ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- أَشْكُو إِلَيْهِ وَرَسُولُ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- يُجَادِلُنِى فِيهِ وَيَقُولُ « اتَّقِى اللَّهَ فَإِنَّهُ ابْنُ عَمِّكِ ». فَمَا بَرِحْتُ حَتَّى نَزَلَ الْقُرْآنُ (قَدْ سَمِعَ اللَّهُ قَوْلَ الَّتِى تُجَادِلُكَ فِى زَوْجِهَا) إِلَى الْفَرْضِ فَقَالَ «يُعْتِقُ رَقَبَةً». قَالَتْ لاَ يَجِدُ قَالَ «فَيَصُومُ شَهْرَيْنِ مُتَتَابِعَيْنِ». قَالَتْ يَا رَسُولَ اللَّهِ إِنَّهُ شَيْخٌ كَبِيرٌ مَا بِهِ مِنْ صِيَامٍ. قَالَ «فَلْيُطْعِمْ سِتِّينَ مِسْكِينًا». قَالَتْ مَا عِنْدَهُ مِنْ شَىْءٍ يَتَصَدَّقُ بِهِ قَالَتْ فَأُتِىَ سَاعَتَئِذٍ بِعَرَقٍ مِنْ تَمْرٍ قُلْتُ يَا رَسُولَ اللَّهِ فَإِنِّى أُعِينُهُ بِعَرَقٍ آخَرَ. قَالَ «قَدْ أَحْسَنْتِ اذْهَبِى فَأَطْعِمِى بِهَا عَنْهُ سِتِّينَ مِسْكِينًا وَارْجِعِى إِلَى ابْنِ عَمِّكِ».

 
Malik ibn Sələbənin qızı Xuveylə demişdir: “Ərim Ovs ibn Samit mənimlə zihar etmişdi. Mən şikayətə Peyğəmbərin - sallallahu aleyhi və səlləm - yanına getdim. Peyğəmbər - sallallahu aleyhi və səlləm - mənimlə mübahisə edərək “Allahdan qorx! Axı o, sənin əmin oğludur”- deyirdi ki, Quran nazil olmağa başladı: “Əri barəsində səninlə mübahisə edən və Allaha şikayət edən qadının sözünü Allah eşitdi. Allah sizin söhbətinizi eşidir. Həqiqətən, Allah Eşidəndir, Görəndir” (əl-Mucədələ, 1). Fərz olanı (yəni kəffarəni) yerinə yetirənədək. Peyğəmbər - sallallahu aleyhi və səlləm - dedi: “Bir qul azad etsin!” Mən “Azad etməyə bir şeyi yoxdur”- dedim. O, dedi: “Elə isə ardıcıl iki ay oruc tutsun!” Mən dedim: “Ey Allahın elçisi! O, yaşlı bir kəsdir. Oruc tuta bilməz”. O, dedi: “Elə isə qoy altmış kasıbı yedirsin!” Mən dedim: “Onun sədəqə verməyə bir şeyi yoxdur”. Elə bu vaxt Peyğəmbərin - sallallahu aleyhi və səlləm - yanına bir zənbil xurma gətirdilər. Mən “Ey Allahın elçisi! Birini də mən ona kömək edərəm”– dedim. O “Afərin sənə! Bunları onun əvəzinə altmış kasıba yedirt və əmin oğlunun yanına dön”.
 
Əbu Davud, 2216. əl-Albani həsən olduğunu bildirmişdir.
 

عَنْ عَائِشَةَ قَالَتْ : الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي وَسِعَ سَمْعُهُ الأَصْوَاتَ ، لَقَدْ جَاءَتِ الْمُجَادِلَةُ إِلَى النَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ تُكَلِّمُهُ وَأَنَا فِي نَاحِيَةِ الْبَيْتِ ، مَا أَسْمَعُ مَا تَقُولُ : فَأَنْزَلَ اللَّهُ عَزَّ وَجَلَّ : {قَدْ سَمِعَ اللَّهُ قَوْلَ الَّتِي تُجَادِلُكَ فِي زَوْجِهَا} إِلَى آخِرِ الآيَةِ.

 
Rəvayət edilir ki, Aişə (Allah ondan razı olsun) demişdir: “Həmd olsun hər bir səsi eşidən Allaha! Əri barəsində Allaha şikayət edən qa­dın gəlib (həqiqəti araşdırmaq üçün) Pey­ğəm­bərlə - sallallahu aleyhi və səlləm - mübahisə etdiyi zaman mən evin digər nahiyəsində ol­du­ğum halda onların söhbətini eşitmirdim. Uca Allah isə (onun şikayətini eşit­di və) bu ayəni nazil etdi: “Əri barəsində səninlə mübahisə edən və Allaha şikayət edən qadının sözünü Allah eşitdi. Allah sizin söhbətinizi eşidir. Həqiqətən, Allah Eşidəndir, Görəndir” (əl-Mucədələ, 1)”.
 
Əhməd, 24195, 24241, 24699; İbn Məcə, 188; ət-Tabəri “Cəmiul-Bəyən” 34045. əl-Albani, Şueyb əl-Arnavut və Muqbil səhih olduğunu bildirmişlər.