52. Həyatından əlini üzmüş xəstənin duası
[Allahummə-ğfirliy vərhəmniy və əlhiqniy birrafiqil-a'lə]
«Allahım! Məni bağışla, mənə rəhm et, məni Uca Dosta qovuşdur!»[1]
Peyğəmbər səllallahu aleyhi və səlləm ölümündən əvvəl əllərini suya salıb üzünə sürtər və deyərdi:
[Lə ilahə illəllahu, innə lilməuti ləsəkərat]
«Allahdan başqa məbud yoxdur. Həqiqətən, ölümün öz bihuşluğu var».[2]
[Lə ilahə illəllahu Allahu Əkbər, lə ilahə illəllahu vəhdəhu, lə ilahə illəllahu vəhdəhu lə şərikə ləhu, lə ilahə illəllahu ləhul-mulku və ləhul-həmdu, lə ilahə illəllahu və lə həulə və lə quvvətə illə billəh]
«Allahdan başqa məbud yoxdur. Allah ən Böyükdür. Tək Allahdan başqa məbud yoxdur. Allahdan başqa məbud yoxdur, O təkdir, Onun şəriki yoxdur. Allahdan başqa məbud yoxdur. Mülk Onundur və həmd Onadır. Allahdan başqa məbud yoxdur. Qüdrət və güc yalnız Allahdadir!»[3]