129. Üsyan­kar şeytanların hiyləsini dəf etmək üçün nə deyilir

[Əuzu bikəlimətilləhit-təmməti-llə­ti lə yucəvizuhunnə bərrun və lə facirun min şərri mə xaləqa, və bəraə və zəraə, və min şərri mə yənzilu minəs-səmai, və min şərri mə yə'rucu fiyhə, və min şərri mə zə­raə fil-ardı, və min şərri mə yəxrucu min­hə, və min şərri fitənil-leyli vən-nəhari, və min şərri kulli tariqin illə tariqan yətruqu bixayrin yə Rahmən]
 
«Yaratdıqlarının, düzəltdiklərinin və icad etdiklərinin şərindən, səmadan nazil olan­ların və orada yüksələnlərin şərindən, yerə ək­diklərinin və oradan çıxanların şərindən, gecə­nin və gündüzün fitnələrinin şərindən, – gecə xoş xəbərlə gələn müstəsna olmaqla – gecə gə­lənlərin hər birinin şərindən həm itaətkarın, həm də günahkarın möhtac olduğu Allahın tam kəlmələrinə sığınıram! Ey Rəhman!»[1]

 
[1] Əhməd, 3/419 “səhih” isnadla; İbn Sünni, №637. əl-Arna­vut Təhavinin təhqiqində bu hədisin isnadını “səhih” hesab etmişdir, səh. 133. Bax: «Məcməu-z-Zəvaid», 10/127.