Qiblənin dəyişdirilməsi - əl-Bəqərə surəsi 142 - 144 - cü ayələr

    13.08.2018
سَيَقُولُ السُّفَهَاءُ مِنَ النَّاسِ مَا وَلَّاهُمْ عَنْ قِبْلَتِهِمُ الَّتِي كَانُوا عَلَيْهَا قُلْ لِلَّهِ الْمَشْرِقُ وَالْمَغْرِبُ يَهْدِي مَنْ يَشَاءُ إِلَى صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ * وَكَذَلِكَ جَعَلْنَاكُمْ أُمَّةً وَسَطًا لِتَكُونُوا شُهَدَاءَ عَلَى النَّاسِ وَيَكُونَ الرَّسُولُ عَلَيْكُمْ شَهِيدًا وَمَا جَعَلْنَا الْقِبْلَةَ الَّتِي كُنْتَ عَلَيْهَا إِلَّا لِنَعْلَمَ مَنْ يَتَّبِعُ الرَّسُولَ مِمَّنْ يَنْقَلِبُ عَلَى عَقِبَيْهِ وَإِنْ كَانَتْ لَكَبِيرَةً إِلَّا عَلَى الَّذِينَ هَدَى اللَّهُ وَمَا كَانَ اللَّهُ لِيُضِيعَ إِيمَانَكُمْ إِنَّ اللَّهَ بِالنَّاسِ لَرَءُوفٌ رَحِيمٌ * قَدْ نَرَى تَقَلُّبَ وَجْهِكَ فِي السَّمَاءِ فَلَنُوَلِّيَنَّكَ قِبْلَةً تَرْضَاهَا فَوَلِّ وَجْهَكَ شَطْرَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ وَحَيْثُ مَا كُنْتُمْ فَوَلُّوا وُجُوهَكُمْ شَطْرَهُ وَإِنَّ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ لَيَعْلَمُونَ أَنَّهُ الْحَقُّ مِنْ رَبِّهِمْ وَمَا اللَّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا يَعْمَلُونَ

 
“Səfeh adamlar deyəcəklər: “Onları üz tutduqları qiblədən döndərən nə oldu?” De: “Məşriq də, məğrib də Allahındır. O, istədiyi kəsi doğru yola yönəldir!” Beləliklə Biz sizi orta bir ümmət etdik ki, siz insanlara şahid olasınız, peyğəmbər də sizə şahid olsun. Biz, əvvəl üz tutduğun qibləni ancaq ona görə təyin etdik ki, peyğəmbərin ardınca gedənləri üz döndərənlərdən fərqləndirək. Bu, Allahın doğru yola yönəltdiyi şəxslərdən başqa hamısına ağır gəldi. Allah sizin imanınızı puç etməz. Həqiqətən də, Allah insanlara qarşı Şəfqətlidir, Rəhmlidir. Biz sənin üzünün göyə tərəf çevrildiyini gördük və Biz səni razı qalacağın qibləyə tərəf döndərəcəyik. Sən üzünü Məscidulharama tərəf çevir! Harada olursunuzsa olun, üzünüzü ona tərəf çevirin! Şübhəsiz ki, Kitab verilənlər bunun öz Rəbbi tərəfindən gerçək olduğunu bilirlər. Allah onların etdiklərindən xəbərsiz deyildir

 
عَنِ الْبَرَاءِ بْنِ عَازِبٍ - رضى الله عنهما - قَالَ كَانَ رَسُولُ اللَّهِ - صلى الله عليه وسلم - صَلَّى نَحْوَ بَيْتِ الْمَقْدِسِ سِتَّةَ عَشَرَ أَوْ سَبْعَةَ عَشَرَ شَهْرًا ، وَكَانَ رَسُولُ اللَّهِ - صلى الله عليه وسلم - يُحِبُّ أَنْ يُوَجَّهَ إِلَى الْكَعْبَةِ ، فَأَنْزَلَ اللَّهُ {قَدْ نَرَى تَقَلُّبَ وَجْهِكَ فِى السَّمَاءِ} فَتَوَجَّهَ نَحْوَ الْكَعْبَةِ ، وَقَالَ السُّفَهَاءُ مِنَ النَّاسِ - وَهُمُ الْيَهُودُ - مَا وَلاَّهُمْ عَنْ قِبْلَتِهِمُ الَّتِى كَانُوا عَلَيْهَا {قُلْ لِلَّهِ الْمَشْرِقُ وَالْمَغْرِبُ يَهْدِى مَنْ يَشَاءُ إِلَى صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ} فَصَلَّى مَعَ النَّبِىِّ - صلى الله عليه وسلم - رَجُلٌ ثُمَّ خَرَجَ بَعْدَ مَا صَلَّى ، فَمَرَّ عَلَى قَوْمٍ مِنَ الأَنْصَارِ فِى صَلاَةِ الْعَصْرِ نَحْوَ بَيْتِ الْمَقْدِسِ فَقَالَ هُوَ يَشْهَدُ أَنَّهُ صَلَّى مَعَ رَسُولِ اللَّهِ - صلى الله عليه وسلم - ، وَأَنَّهُ تَوَجَّهَ نَحْوَ الْكَعْبَةِ . فَتَحَرَّفَ الْقَوْمُ حَتَّى تَوَجَّهُوا نَحْوَ الْكَعْبَةِ .

 
Rəvayət edilir ki, Bəra ibn Azib (Allah ondan razı olsun) demişdir: “Peyğəmbər - salləllahu aleyhi və səlləm - on altı və ya on yeddi ay Beytüul-Məq­disə tərəf namaz qıldı. Peyğəmbər - salləllahu aleyhi və səlləm - çox istəyirdi ki, qiblə Kəbəyə tərəf ol­sun və Allah (bu xüsusda) ayə nazil etdi: “Biz sənin üzünün göyə tərəf çevrildiyini gördük...” (əl-Bəqərə, 144). Bundan sonra Peyğəmbər - salləllahu aleyhi və səlləm - Kəbəyə tərəf üz tutdu. Səfeh adamlar – yəhudilər dedi­lər: “On­ları üz tut­duqları qib­lədən dön­dərən nə oldu?” “De: “Məşriq də, məğrib də Alla­hın­dır. O, istə­diyi kəsi doğru yola yö­nəl­dir!” (əl-Bəqərə, 142). Peyğəmbərlə - salləllahu aleyhi və səlləm - birlikdə bir nəfər namaz qıldı və namazdan sonra (məs­ciddən) çıxdı və Beytul-Məqdisə tərəf üz tu­tub əsr namazını qılan ənsar­dan olan bir qövmün yanından keçərkən dedi: “Şahid­lik edirəm ki, mən Allahın el­çi­si ilə birlikdə namaz qıldım və o, üzünü Kəbə­yə tərəf tutmuşdu”. Onlar (bunu eşidən kimi) Kəbəyə tərəf çevrildilər”.
 
əl-Buxari, 384, 399; ət-Tirmizi, 341, İbn Macə, 1010; Əhməd, 18707, 18914; əd-Daraqutni, 1082.

 
عن البراء قال كان رسول الله صلى الله عليه وعلى آله وسلم يصلي نحو بيت المقدس ويكثر النظر إلى السماء ينتظر أمر الله فأنزل الله {قَدْ نَرَى تَقَلُّبَ وَجْهِكَ فِي السَّمَاءِ فَلَنُوَلِّيَنَّكَ قِبْلَةً تَرْضَاهَا فَوَلِّ وَجْهَكَ شَطْرَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ} فقال رجال من المسلمين وددنا لو علمنا علم من مات قبل أن نصرف إلى القبلة فأنزل الله {وَمَا كَانَ اللَّهُ لِيُضِيعَ إِيمَانَكُمْ} وقال السفهاء من الناس ما ولاهم عن قبلتهم التي كانوا عليها فأنزل الله {سَيَقُولُ السُّفَهَاءُ مِنَ النَّاسِ} إلى آخر الآية .

 
Bəra ibn Azib (Allah ondan razı olsun) rəvayət edir ki, Pey­ğəm­bər – salləllahu aleyhi və səlləm – “Beytul-Məq­disə” (Qüdsə) tərəf namaz qılaraq tez-tez göyə baxıb Allahın əmrini gözləyirdi. Bu vaxt Uca Allah bu ayəni nazil etdi: “Biz sənin üzünün göyə tərəf çevrildiyini gördük və Biz səni razı qalacağın qibləyə tərəf döndərəcəyik. Sən üzünü Məscidulharama tərəf çevir!” (əl-Bəqərə, 144). Müsəlmanların bir qismi belə dedilər: “Ölüb gedənlərin Beytul-Məqdisə tərəf qıldıqları namazların necə ola­cağını bilsəydik?” Bu vaxt Uca Allah bu ayəni nazil etdi: “Allah sizin imanınızı puç etməz”. (əl-Bəqərə, 143). Səfehlər isə belə dedilər: “Bunları əvvəlki qiblədən döndərən nədir?” Bu vaxt Uca Allah bu ayəni nazil etdi: “Səfeh adamlar deyəcəklər: “Onları üz tutduqları qiblədən döndərən nə oldu?” De: “Məşriq də, məğrib də Allahındır. O, istədiyi kəsi doğru yola yönəldir!” (əl-Bəqərə, 142)”.
 
İbn Kəsir “Təfsir” 1/ 160, 453. Şeyx Muqbil səhih olduğunu bildirmişdir.
 

عَنِ الْبَرَاءِ رضى الله عنه أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ - صلى الله عليه وسلم - صَلَّى إِلَى بَيْتِ الْمَقْدِسِ سِتَّةَ عَشَرَ شَهْرًا أَوْ سَبْعَةَ عَشَرَ شَهْرًا ، وَكَانَ يُعْجِبُهُ أَنْ تَكُونَ قِبْلَتُهُ قِبَلَ الْبَيْتِ ، وَإِنَّهُ صَلَّى - أَوْ صَلاَّهَا - صَلاَةَ الْعَصْرِ ، وَصَلَّى مَعَهُ قَوْمٌ ، فَخَرَجَ رَجُلٌ مِمَّنْ كَانَ صَلَّى مَعَهُ ، فَمَرَّ عَلَى أَهْلِ الْمَسْجِدِ وَهُمْ رَاكِعُونَ قَالَ أَشْهَدُ بِاللَّهِ لَقَدْ صَلَّيْتُ مَعَ النَّبِىِّ - صلى الله عليه وسلم - قِبَلَ مَكَّةَ ، فَدَارُوا كَمَا هُمْ قِبَلَ الْبَيْتِ ، وَكَانَ الَّذِى مَاتَ عَلَى الْقِبْلَةِ قَبْلَ أَنْ تُحَوَّلَ قِبَلَ الْبَيْتِ رِجَالٌ قُتِلُوا لَمْ نَدْرِ مَا نَقُولُ فِيهِمْ ، فَأَنْزَلَ اللَّهُ {وَمَا كَانَ اللَّهُ لِيُضِيعَ إِيمَانَكُمْ إِنَّ اللَّهَ بِالنَّاسِ لَرَءُوفٌ رَحِيمٌ}

 
Bəra ibn Azib (Allah ondan razı olsun) rəvayət edir ki, Peyğəmbər – salləllahu aleyhi və səlləm - 16 və ya 17 ay Beytul-Məq­disə tərəf namaz qıldı. O, çox istəyirdi ki, qiblə Kəbəyə tərəf olsun. Bir gün o, camaatla bərabər əsr nama­zı­nı qıldı. Sonra onunla namaz qılmış səhabələrdən biri çıxdı, məsciddə namaz qı­lan və rüku halında olan bir qöv­mün yanından keçərkən dedi: “Allaha and olsun ki, Pey­ğəm­bərlə - salləllahu aleyhi və səlləm - birlikdə Məkkəyə tərəf namaz qıl­dım”. On­lar da namazda ikən Məkkəyə tərəf döndülər. Qiblə dəyişməmişdən qabaq namaz qılanların və artıq ölüb ge­dənlərin qıldıqları namazın necə olacağını bilmirdik. Uca Allah bu ayəni nazil etdi: “Allah sizin imanınızı puç etməz. Həqiqətən də, Allah insanlara qarşı Şəfqətlidir, Rəhmlidir”. (əl-Bəqərə, 143)”.
 
əl-Buxari, 4126, 4486; ət-Təyalisi, 1/ 85; İbn Səd “Təbəqat” 1/ 5; İbn Cərir ət-Tabəri “Cəmiul-Bəyən” 2/ 17.

 
عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ ، قَالَ : كَانَ أَوَّلُ مَا نُسِخَ مِنَ الْقُرْآنِ الْقِبْلَةُ ، وَذَلِكَ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ لَمَّا هَاجَرَ إِلَى الْمَدِينَةِ . وَكَانَ أَكْثَرُ أَهْلِهَا الْيَهُودُ ، أَمَرَهُ اللَّهُ عَزَّ وَجَلَّ أَنْ يَسْتَقْبِلَ بَيْتَ الْمَقْدِسِ ، فَفَرِحَتِ الْيَهُودُ ، فَاسْتَقْبَلَهَا رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ بَضْعَةَ عَشَرَ شَهْرًا ، فَكَانَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يُحِبُّ قِبْلَةَ إِبْرَاهِيمَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ فَكَانَ يَدْعُو وَيَنْظُرُ إِلَى السَّمَاءِ ، فَأَنْزَلَ اللَّهُ تَبَارَكَ وَتَعَالَى : {قَدْ نَرَى تَقَلُّبَ وَجْهِكَ فِي السَّمَاءِ} إِلَى قَوْلِهِ : {فَوَلُّوا وجُوهَكُمْ شَطْرَهُ} فَارْتَابَ مِنْ ذَلِكَ الْيَهُودُ ، وَقَالُوا : {مَا وَلاَّهُمْ عَنْ قِبْلَتِهِمْ الَّتِي كَانُوا عَلَيْهَا} فَأَنْزَلَ اللَّهُ عَزَّ وَجَلَّ : {قُلْ لِلَّهِ الْمَشْرِقُ وَالْمَغْرِبُ} وَقَالَ : {فأَيْنَمَا تُوَلُّوا فَثَمَّ وَجْهُ اللَّهِ}

 
Rəvayət edilir ki, İbn Abbas (Allah ondan razı olsun) demişdir: “Qurandan ilk hökmü ləğv (nəsx) edilən ayə qiblə ayəsidir. Bunun səbəbi odur ki, Allah Elçisi - salləllahu aleyhi və səlləm - Mədinəyə hicrət etdikdə, - şəhər əhalisinin əksəriyyəti yəhudilərdən idi -  Uca Allah ona Beytul-Məqdisin qiblə kimi təyin olunmasını əmr etdi. Yəhudilər buna görə sevindilər. Allah Elçisi - salləllahu aleyhi və səlləm - həmin qibləyə on və bir neçə ay müdddətində yönələrək (ibadət etdi). Allah Elçisi - salləllahu aleyhi və səlləm - İbrahimin yönəldiyi qibləni sevirdi. O, dua edərək göyə baxırdı. Bu səbəblə Uca Allah bu ayəni nazil etdi: “Biz sənin üzünün göyə tərəf çevrildiyini gördük və Biz səni razı qalacağın qibləyə tərəf döndərəcəyik. Sən üzünü Məscidulharama tərəf çevir! Harada olursunuzsa olun, üzünüzü ona tərəf çevirin!” (əl-Bəqərə, 144). Buna görə yəhudilər pərt oldular və belə dedilər: “Onları üz tutduqları qiblədən döndərən nə oldu?” (əl-Bəqərə, 142). Uca Allah da bu ayəni nazil etdi: “De: “Məşriq də, məğrib də Allahındır...” (əl-Bəqərə,142)”. O dedi:Hansı səmtə yönəlsəniz, Allahın Üzü orada olar” (əl-Bəqərə, 115)”.     
 
İbn Cərir ət-Tabəri “Cəmiul-Bəyən” 1/ 399-400; h. 1835; İbn Əbu Hatim “ət-Təfsir” 1/ 248; h. 1329. Ali Nasr və əl-Hilali həsən olduğunu bildirmişdir.