Vacib olan beş namazın üstünlüyü
Əbu Qatədə ibn Rabi[1] y rəvayət edir ki, Allah Elçisi salləllahu aleyhi və səlləm demişdir: “Allah ﷻ buyurdu: “Sənin ümmətinə beş namazı vacib etdim. Mən onları vaxtında qılanı Cənnətə salacağıma dair dərgahımda əhd etdim. Onları vaxtında qılmayanın isə dərgahımda heç bir əhdi yoxdur”.[2]
عَنْ أَبِي إِدْرِيسَ الْخَوْلاَنِيِّ، قَالَ: كُنْتُ فِي مَجْلِسٍ مِنْ أَصْحَابِ النَّبِيِّ ﷺ فِيهِمْ عُبَادَةُ بْنُ الصَّامِتِ فَذَكَرُوا الْوِتْرَ فَقَالَ بَعْضُهُمْ: وَاجِبٌ وَقَالَ بَعْضُهُمْ: سُنَّةٌ فَقَالَ عُبَادَةُ بْنُ الصَّامِتِ : أَمَّا أَنَا فَأَشْهَدُ أَنِّي سَمِعْتُ رَسُولَ اللهِ ﷺ يَقُولُ: أَتَانِي جِبْرِيلُ مِنْ عِنْدِ اللهِ تَبَارَكَ وَتَعَالَى فَقَالَ: يَا مُحَمَّدُ إِنَّ اللَّهَ ﷻ يَقُولُ: إِنِّي قَدْ فَرَضْتُ عَلَى أُمَّتِكَ خَمْسَ صَلَوَاتٍ مَنْ وَافَى بِهِنَّ عَلَى وضُوئِهِنَّ وَمَوَاقِيتِهِنَّ وَرُكُوعِهِنَّ وَسُجُودِهِنَّ فَإِنَّ لَهُ عِنْدِي بِهِنَّ عَهْدًا أَنْ أُدْخِلَهُ بِهِنَّ الْجَنَّةَ، وَمَنْ لَقِيَنِي قَدِ انْتَقَصَ مِنْ ذَلِكَ شَيْئًا، أَوْ كَلِمَةً شِبْهَهَا فَلَيْسَ لَهُ عِنْدِي عَهْدٌ إِنْ شِئْتُ عَذَّبْتُهُ وَإِنْ شِئْتُ رَحِمْتُهُ
Əbu İdris əl-Xauləni[3] (Allah ona rəhm etsin) demişdir: “(Bir dəfə) Peyğəmbərin - salləllahu aleyhi və səlləm - səhabələrinin məclisində idim. Ubədə ibn Samit (Allah ondan razı olsun) də onların arasında idi. Vitr namazı[4] haqqında söhbət düşdü. Bəziləri onun vacib olduğunu, bəziləri isə sünnət olduğunu dedilər. Ubədə ibn Samit (Allah ondan razı olsun) dedi: “Mənə gəlincə, mən Allah Elçisinin - salləllahu aleyhi və səlləm - belə buyurduğunu eşitdim: “Cəbrail Uca Allahın dərgahından yanıma gəlib dedi: “Ey Muhəmməd! Həqiqətən, Uca Allah buyurur: “Mən sənin ümmətinə beş namazı fərz etdim. Kim bu (namazların) dəstamazına, vaxtlarına, rukusuna, səcdəsinə riayət etsə, onu Cənnətə daxil edəcəyimə dair dərgahımda əhdi olar. Kim Mənimlə görüşərək bunlardan bir şeyi əskiltmiş olsa, Mənim dərgahımda onun üçün bir əhd yoxdur. Mən istəsəm, ona əzab verərəm, istəsəm də ona rəhm edərəm”.[5]