Tövbə etməyə təşviq

    09.09.2018
عَنْ أَبِى هُرَيْرَةَ قَالَ سَمِعْتُ النَّبِىَّ ﷺ قَالَ «إِنَّ عَبْدًا أَصَابَ ذَنْبًا - وَرُبَّمَا قَالَ أَذْنَبَ ذَنْبًا - فَقَالَ رَبِّ أَذْنَبْتُ - وَرُبَّمَا قَالَ أَصَبْتُ - فَاغْفِرْ لِى فَقَالَ رَبُّهُ أَعَلِمَ عَبْدِى أَنَّ لَهُ رَبًّا يَغْفِرُ الذَّنْبَ وَيَأْخُذُ بِهِ غَفَرْتُ لِعَبْدِى. ثُمَّ مَكَثَ مَا شَاءَ اللَّهُ، ثُمَّ أَصَابَ ذَنْبًا أَوْ أَذْنَبَ ذَنْبًا، فَقَالَ رَبِّ أَذْنَبْتُ - أَوْ أَصَبْتُ - آخَرَ فَاغْفِرْهُ. فَقَالَ أَعَلِمَ عَبْدِى أَنَّ لَهُ رَبًّا يَغْفِرُ الذَّنْبَ وَيَأْخُذُ بِهِ غَفَرْتُ لِعَبْدِى، ثُمَّ مَكَثَ مَا شَاءَ اللَّهُ ثُمَّ أَذْنَبَ ذَنْبًا - وَرُبَّمَا قَالَ أَصَابَ ذَنْبًا - قَالَ قَالَ رَبِّ أَصَبْتُ - أَوْ أَذْنَبْتُ - آخَرَ فَاغْفِرْهُ لِى. فَقَالَ أَعَلِمَ عَبْدِى أَنَّ لَهُ رَبًّا يَغْفِرُ الذَّنْبَ وَيَأْخُذُ بِهِ غَفَرْتُ لِعَبْدِى - ثَلاَثًا - فَلْيَعْمَلْ مَا شَاءَ»

 
Əbu Hureyra (Allah ondan razı olsun) demişdir: “Mən Peyğəmbərin - salləllahu aleyhi və səlləm - belə dediyini eşitmi­şəm: “(Bir dəfə Allahın qullarından) biri günah iş gördü və dedi: “Ey Rəbbim, mən günah iş gördüm, məni bağışla!” Rəbbi buyurdu: “Mənim qulum bilir ki, onun günahları bağışlayan və onlara görə cəza verən Rəbbi vardır. Odur ki, Mən onu bağışlayıram”. Bu adam Allahın istədiyi qədər (günah işlətmədən) yaşadıqdan sonra yenə günah iş gördü və dedi: “Ey Rəbbim, mən yenə günah iş gördüm, günahımı bağışla!” Allah buyurdu: “Mənim qulum bilir ki, onun günahları bağışlayan və onlara görə cəza verən Rəbbi var­dır. Odur ki, Mən onu bağışlayıram”. Bu adam Allahın istədiyi qədər yaşa­dıqdan sonra bir daha günah iş gördü və dedi: “Ey Rəbbim, mən yenə günah iş gördüm, günahımı bağışla!” Allah buyurdu: “Mənim qulum bilir ki, onun günahları bağışlayan və onlara görə cəza verən Rəbbi vardır. Mən onu üç dəfə bağışladım. (Bundan sonra) istədiyini edə bilər”.[1]
 

عَنْ أَبِى سَعِيدٍ الْخُدْرِىِّ قَالَ سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ ﷺ يَقُولُ «إِنَّ إِبْلِيسَ قَالَ لِرَبِّهِ بِعِزَّتِكَ وَجَلاَلِكَ لاَ أَبْرَحُ أُغْوِى بَنِى آدَمَ مَا دَامَتِ الأَرْوَاحُ فِيهِمْ. فَقَالَ اللَّهُ فَبِعِزَّتِى وَجَلاَلِى لاَ أَبْرَحُ أَغْفِرُ لَهُمْ مَا اسْتَغْفَرُونِى»

 
Əbu Səid əl-Xudri (Allah ondan razı olsun) demişdir: “Mən Allah Elçisinin - salləllahu aleyhi və səlləm - belə dediyini eşitdim: “İblis Rəbbinə dedi: “İzzətinə və Ucalığına and olsun! Nə qədər ki, Adəm övladlarının ruhları bədənlərin­dədir, mən onları azdırmaqdan əl çəkməyə­cəyəm”. Allah buyur­du: “İzzətimə və Ucalığıma and olsun! Nə qədər ki, onlar Məndən bağışlanma diləyəcək, Mən onları bağışlayaca­ğam!”[2]
 

عَنْ أَنَسُ بْنُ مَالِكٍ قَالَ سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ ﷺ يَقُولُ «قَالَ اللَّهُ يَا ابْنَ آدَمَ إِنَّكَ مَا دَعَوْتَنِى وَرَجَوْتَنِى غَفَرْتُ لَكَ عَلَى مَا كَانَ فِيكَ وَلاَ أُبَالِى يَا ابْنَ آدَمَ لَوْ بَلَغَتْ ذُنُوبُكَ عَنَانَ السَّمَاءِ ثُمَّ اسْتَغْفَرْتَنِى غَفَرْتُ لَكَ وَلاَ أُبَالِى يَا ابْنَ آدَمَ إِنَّكَ لَوْ أَتَيْتَنِى بِقُرَابِ الأَرْضِ خَطَايَا ثُمَّ لَقِيتَنِى لاَ تُشْرِكُ بِى شَيْئًا لأَتَيْتُكَ بِقُرَابِهَا مَغْفِرَةً»

 
Ənəs ibn Məlik (Allah ondan razı olsun) demişdir: “Mən Allah Elçisinin - salləllahu aleyhi və səlləm - belə dediyini eşitmişəm: “Allah buyurur: “Ey Adəm övladı! Nə qədər ki, Mənə dua edirsən və Mənim (mərhəmətimə) ümid bağlayırsan, Mən sənin günahlarının hamı­sını bağışlayıram və (günahın çoxluğuna və böyüklü­yü­nə) əhəmiyyət vermirəm. Ey Adəm övladı! Əgər sənin günahların (yer­dən) göyədək olsa, sonra da Məndən bağışlan­ma dilə­sən, Mən səni bağışlaya­ram və (günahın çoxluğuna və böyüklüyünə) əhəmiyyət vermərəm. Ey Adəm övladı! Əgər sən yer dolusu günahla Mənə tərəf gəlsən və heç bir şeyi Mənə şərik qoşmadan, Mənim hüzuruma çıxsan, Mən sənə yer dolusu məğfirət əta edərəm”. [3]
 

عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ عَنْ رَسُولِ اللَّهِ  rقَالَ: قَالَ اللَّهُ : «مَنْ عَلِمَ أَنِّي ذُو قُدْرَةٍ عَلَى مَغْفِرَةِ الذُّنُوبِ، غَفَرْتُ لَهُ وَلا أُبَالِي مَا لَمْ يُشْرِكْ بِي شَيْئًا»

 
İbn Abbas (Allah ondan razı olsun) rəvayət edir ki, Allah Elçisi - salləllahu aleyhi və səlləm - demişdir: “Uca Allah buyurdu: “Kim Mənim günahları bağışlamağa qadir olduğumu bilsə, Mənə heç bir şeyi şərik qoşmadıqca, onu bağışlayaram. Bu Mənim üçün heç nədir”.[4]

 
[1] əl-Buxari, 6953, 7507; Muslim, 2758.
[2] Əhməd, 11240, 11262, 11548, 11677. əl-Albani “Silsilətul-Əhədisis-Sahiha”da (№ 104) və “Sahi­hul-Cəmius-Sağir”də (№ 1650) səhih olduğunu bildirmişdir.
[3] ət-Tirmizi, 3540, 3885. əl-Albani “Silsilətul-Əhədisis-Sahiha”da (№ 104) və “Sahi­hul-Cəmius-Sağir”də (№ 127) səhih olduğunu bildirmişdir.
[4] ət-Tabərani “Mucəmul-Kəbir” 11615; əl-Hakim, 7676. əl-Albani “Sahihul-Cəmius-Sağir”­də (№ 4330) həsən olduğunu bildirmişdir.