əl-Ələq surəsi 6 – 19 – cu ayələr
“Xeyr! İnsan, doğrudan da, həddini aşır, özünün ehtiyacsız olduğunu zənn etdiyinə görə. Axı son dönüşün Rəbbinədir! Gördünmü o kəsi ki, mane olur bir bəndəyə namaz qıldığı zaman? Söylə görək, əgər o bəndə doğru yoldadırsa, yaxud Allahdan qorxmağı əmr edirsə, onda necə olsun? Söylə görək, əgər o kafir haqqı yalan sayıb üz döndəribsə, onda necə olsun? Məgər o bilmir ki, Allah görür? Xeyr! Əgər son qoymasa, Biz onun kəkilindən tutacağıq – yalançı, günahkar kəkilindən. Qoy öz yığnağını çağırsın. Biz də əzab mələklərini çağıracağıq. Xeyr, sən ona qulaq asma! Səcdə qıl və Allaha yaxınlaş!”
Rəvayət edilir ki, İbn Abbas demişdir: "Peyğəmbər - sallallahu aleyhi və səlləm - namaz qılarkən Əbu Cəhl gəlib ona belə dedi: “Məgər mən bunu sənə qadağan etməmişdim?” Bunu üç dəfə təkrarladı. Peyğəmbər - sallallahu aleyhi və səlləm - onun dediyinə məhəl qoymayıb getdi. O, Peyğəmbərin - sallallahu aleyhi və səlləm - arxasınca donquldanaraq dedi: “Sən yaxşı bilirsən ki, mənim nə qədər tərəfdarım var”. Uca Allah bu ayələri nazil etdi: “Qoy öz yığnağını çağırsın. Biz də əzab mələklərini çağıracağıq” (əl-Ələq, 17-18). İbn Abbas (r.a) belə deyir: “Allaha and olsun ki, o tərəfdarlarını çağırsaydı Cəhənnəm gözətçiləri onu məhv edərdilər”.
ət-Tirmizi, 3349, 3672; ən-Nəsəi “Sunənul-Kubra” 11620, 11684. əl-Albani və Muqbil səhih olduğunu bildirmişlər.
Rəvayət edilir ki, Əbu Hureyra (Allah ondan razı olsun) demişdir: “Əbu Cəhl ərəblərə belə dedi: “Muhəmməd sizin yanınızda üzünü torpağa sürtürmü?” Onlar: “Bəli”- deyə cavab verdikdə, o dedi: “And olsun Lat və Uzzaya, əgər mən onun belə etdiyini görsəm, boynundan basıb üz-gözünü torpağa bulaşdıracağam!” Peyğəmbər - sallallahu aleyhi və səlləm - gəlib namaz qılmağa başladı və Əbu Cəhl dediklərini doğrultmaq üçün ona tərəf yaxınlaşdı. Lakin hər dəfə onun üzərinə hücum etdikdə əlləri ilə özünü müdafiə edərək arxaya çəkilirdi. Ondan: “Sənə nə olub?”- deyə soruşduqda, o dedi: “Onunla mənim aramda çox vahiməli, atəşli bir xəndək və (mələklərin qanadlarına oxşar) qanadlar var idi”. Peyğəmbər - sallallahu aleyhi və səlləm - dedi: “Əgər mənə yaxınlaşsaydı, mələklər onu didib parça-parça edərdilər!” Uca Allah da bu ayələri nazil etdi: “Xeyr! İnsan, doğrudan da, həddini aşır, özünün ehtiyacsız olduğunu zənn etdiyinə görə. Axı son dönüşün Rəbbinədir! Gördünmü o kəsi ki, mane olur bir bəndəyə namaz qıldığı zaman? Söylə görək, əgər o bəndə doğru yoldadırsa, yaxud Allahdan qorxmağı əmr edirsə, onda necə olsun? Söylə görək, əgər o kafir haqqı yalan sayıb üz döndəribsə, onda necə olsun? Məgər o bilmir ki, Allah görür? Xeyr! Əgər son qoymasa, Biz onun kəkilindən tutacağıq – yalançı, günahkar kəkilindən. Qoy öz yığnağını çağırsın. Biz də əzab mələklərini çağıracağıq. Xeyr, sən ona qulaq asma! Səcdə qıl və Allaha yaxınlaş!” (əl-Ələq, 6-19)”.
Muslim, 5005, 7243.