Hud surəsi 15-16-cı ayələrin açıqlaması nədir?
Va aleykum Salam. Uca Allah Hud surəsində buyurur:
"15. Kim dünya həyatını və onun bərbəzəyini istəyirsə, onlara əməllərinin əvəzini orada tam verərik və onlar orada zərər çəkməzlər.
16. Onlar, axirətdə özləri üçün oddan başqa heç bir şeyi olmayan kimsələrdir. Onların dünyada gördükləri işlər boşa çıxar və tutduqları əməllər puç olar."
İbn Kəsir (Allah ona rəhmət etsin) özünün "Əzəmətli Quranın Təfsiri" kitabında bu ayələrin təfsir edərək belə demişdir:
"İbn Abbas (Allah ondan razı olsun) bu ayə barədə belə demişdir: “Həqiqətən, riyakarlar etdikləri yaxşı əməllərin qarşılığını bu dünyada alacaqlar. Onlara xurma çəyirdəyindəki oyuq qədər haqsızlıq edilməz. Uca Allah buyurur ki, kim oruc, namaz və ya gecə namazı kimi saleh əməllər görər və bunu yalnız dünyanı istəyərək edərsə dünyada istədiyi mükafatı, qarşılığı ona tam olaraq verərəm. Beləcə, dünyanı istəyərək etdiyi əməli boşa çıxar və o, axirətdə ziyana uğrayanlardan olar”. Mucahid, əd-Dahhək və bir çox alimlərdən da belə rəvayət edilmişdir. Qatədə demişdir: "Kimin dərdi-qəmi, fikri-zikri, arzu-istəyi dünya olarsa, Uca Allah onun etdiyi yaxşılıqlarının qarşılığını dünyada verər. Sonra qarşılığı veriləcək bir yaxşılığı olmadan axirətə köçər. Möminə gəlincə, o, yaxşılıqlarına görə dünyada mükafatlandırılar, bunlara görə axirətdə də savaba nail olar”. Uca Allah başqa ayələrdə belə buyurur: “Kim gəldi-gedər dünyanı istəsə, orada ona – dilədiyimiz kimsəyə istədiyimiz şeyləri dərhal verərik. Sonra isə onu qınanmış və Allahın rəhmətindən qovulmuş halda girəcəyi Cəhənnəmə atarıq. Kim də Axirəti istəsə, mömin olaraq bütün qəlbi ilə ona can atsa, onların səyi məmnuniyyətlə qəbul olunar. Biz hamıya – onlara da, bunlara da Rəbbinin nemətindən veririk. Rəbbinin neməti heç kəsə qadağan deyil. Bax gör dünyada onların birini digərindən necə üstün etdik. Axirətdə isə daha böyük dərəcələr və daha böyük üstünlüklər var” (“əl-İsra”, 18-21). “Biz axirət savabını istəyənin savabını artırar, dünya qazancını istəyənə də ondan verərik. Lakin axirətdə onun heç bir payı olmaz” (“əş-Şura”, 20)".