Əbu Bəkr əs-Siddiq
Əbu Bəkr Abdullah ibn Osman ibn Amir əs-Siddiq miladi 572-ci ildə Məkkədə anadan olmuşdur. Muhəmmədə - ona və ailəsinə Allahın salavatı və salamı olsun - peyğəmbərlik verildiyi zaman o, Məkkə əhlini İslama dəvət etmiş və bu dəvəti kişilərdən qəbul edən ilk şəxs Əbu Bəkr olmuşdur. Peyğəmbər əs-Siddiq ləqəbini Əbu Bəkrə İsra və Merac səfərini şəkk-şubhə etmədən təsdiqlədiyi üçün vermişdir. O, Peyğəmbərin ən yaxın səhabələrindən, hicrət yoldaşı və Cənnətlə mujdələnmiş on nəfərdən biridir. Bir çox döyüşlərdə iştirak etmiş, malı və canı ilə İslam dininə yardım etmişdir.
Əbu Bəkrin fəzilətinə dair Urva ibn əz-Zubeyr belə rəvayət edir: “Mən Abdullah ibn Amrdan müşriklərin Peyğəmbərə nə etdikləri barəsində soruşduqda, o dedi: “Peyğəmbər namaz qılarkən Uqbə ibn Əbu Muit gəlib dəsmalı onun boynuna sarıdı və boğmağa başladı. Bunu görən Əbu Bəkr gəlib onu kənara itələdi və Allahın bu kəlamını oxudu: “Məgər, siz bir adamı "Rəbbim Allahdır”- deməyinə görə öldürəcəksiniz?! Halbuki, o, Rəbbinizdən sizə acıq-aşkar möcüzələr gətirmişdir” (Ğafir, 28) (əl-Buxari, 3678).
Əbu Musa əl-Əşari rəvayət edir ki, bir dəfə Əbu Bəkr Peyğəmbərin yanına daxil olmaq üçün izn istədi. Mən bunu Peyğəmbərə catdırdıqda, o dedi: “İzn ver, gəlsin və onu cənnətlə mujdələ!” (əl-Buxari, 3674).
İbn Abbas rəvayət edir ki, mən Omər ibn əl-Xəttabın vəfatından sonra, onun çarpayısının ətrafına toplaşıb dua edənlərin arasında dayanmışdım. Arxamda dayanan bir kişi dirsəyini çiynimə qoyub dedi: “Allah sənə rəhmət etsin! Allahdan istəyirəm ki, sən yoldaşlarınla (Məhəmməd və Əbu Bəkrlə bir yerdə olasan! Çünki mən çox vaxt Peyğəmbərin belə dediyini eşidirdim: “Mən, Əbu Bəkr və Ömər filan yerdə idik. Mən, Əbu Bəkr və Ömər filan əməli etdik. Mən, Əbu Bəkr və Ömər filan yerə getdik”. Mən donub arxamda dayanan səhabənin kim olduğuna baxdım. Bu, Əli bin Əbu Talib idi”. (əl-Buxari, 3677).
Əbu Səid əl-Xudri rəvayət edir ki, Peyğəmbər demişdir: “Mənim səhabələrimi söyməyin! Həqiqətən, sizdən biriniz Uhud dağı boyda qızıl sədəqə versə belə, onlardan birinin verdiyi bir ovuca (sədəqəyə) hətta yarısına belə cata bilməz” (əl-Buxari, 3673).
Əli iki şeyx Əbu Bəkr və Omər haqqında demişdir: “Musəlmanların ən yaxşısı, Allaha və Onun Elcisinə ən yaxını - xəlifə Siddiq və xəlifə Faruq olmuşlar. And içirəm ki, onların İslamda yerləri həqiqətən böyükdür. Onların yoluxduğu adam şiddətli İslam xəstəliyinə tutular (yəni, onlardan ibrət götürənlər dinlərində daha möhkəm olardılar). Allah onlara rəhmət etsin və onları gördükləri ən yaxşı işlərə gorə mukafatlandırsın”.
Peyğəmbərin vəfatından sonra səhabələrin şurası tərəfindən seçilərək xilafətə gəlmiş və 2 il 3 ay xəlifə olmuşdur. Hicrətin 13-cü ilində 63 yaşında vəfat etmişdir.
Allah ondan və bütün səhabələrdən razı olsun!