Xəyanatkarların aqibəti haqda - əl-Maidə surəsi 33 - cü ayə

    30.10.2018
 إِنَّمَا جَزَاءُ الَّذِينَ يُحَارِبُونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَيَسْعَوْنَ فِي الْأَرْضِ فَسَادًا أَنْ يُقَتَّلُوا أَوْ يُصَلَّبُوا أَوْ تُقَطَّعَ أَيْدِيهِمْ وَأَرْجُلُهُمْ مِنْ خِلَافٍ أَوْ يُنْفَوْا مِنَ الْأَرْضِ ذَلِكَ لَهُمْ خِزْيٌ فِي الدُّنْيَا وَلَهُمْ فِي الْآخِرَةِ عَذَابٌ عَظِيمٌ

 
“Allaha və Onun Elçisinə qarşı müharibə edənlərin və yer üzündə fitnə-fəsad törətməyə səy göstərənlərin cəzası ancaq öldürülmək, və ya çarmıxa çəkilmək, ya əl və ayaqlarını çarpazvari kəsmək və yaxud da yaşadıqları yerdən sürgün edilməkdir. Bu, onlar üçün dünyada bir rüsvayçılıqdır. Axirətdə isə onları böyük bir əzab gözləyir”
 

عَنِ ابْنِ عُمَرَ أَنَّ نَاسًا أَغَارُوا عَلَى إِبِلِ النَّبِىِّ -صلى الله عليه وسلم- فَاسْتَاقُوهَا وَارْتَدُّوا عَنِ الإِسْلاَمِ وَقَتَلُوا رَاعِىَ رَسُولِ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- مُؤْمِنًا فَبَعَثَ فِى آثَارِهِمْ فَأُخِذُوا فَقَطَعَ أَيْدِيَهُمْ وَأَرْجُلَهُمْ وَسَمَلَ أَعْيُنَهُمْ. قَالَ وَنَزَلَتْ فِيهِمْ آيَةُ الْمُحَارَبَةِ وَهُمُ الَّذِينَ أَخْبَرَ عَنْهُمْ أَنَسُ بْنُ مَالِكٍ الْحَجَّاجَ حِينَ سَأَلَهُ.

 
İbn Ömər (Allah ondan razı olsun) rəvayət edir ki, bir dəstə insan Peyğəmbərin – salləllahu aleyhi və səlləm - mömin çobanını öldürdülər və dəvələrini sürüb apararaq onu qarət etdilər. Allah Elçisi – salləllahu aleyhi və səlləm – də onların ardınca adam göndərdi. Onları tutdular və əl və ayaqlarını kəsib gözlərini çıxartdılar. Quldurların cəzası barədə ayə nazil oldu. Bu, Ənəs ibn Malikin (Allah ondan razı olsun) Həccacın sualına cavab verərək onlar barəsində bildirdiyi həmin quldurlardır.
 
Əbu Davud, 4369, 4371. əl-Albani həsən səhih olduğunu bildirmişdir.
 

عَنْ ابْنِ عَبَّاسٍ فِي قَوْلِهِ تَعَالَى : {إِنَّمَا جَزَاءُ الَّذِينَ يُحَارِبُونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ} الآيَةَ قَالَ : نَزَلَتْ هَذِهِ الآيَةُ فِي الْمُشْرِكِينَ ، فَمَنْ تَابَ مِنْهُمْ قَبْلَ أَنْ يُقْدَرَ عَلَيْهِ ، لَمْ يَكُنْ عَلَيْهِ سَبِيلٌ ، وَلَيْسَتْ هَذِهِ الآيَةُ لِلرَّجُلِ الْمُسْلِمِ فَمَنْ قَتَلَ ، وَأَفْسَدَ فِي الأَرْضِ ، وَحَارَبَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ ، ثُمَّ لَحِقَ بِالْكُفَّارِ قَبْلَ أَنْ يُقْدَرَ عَلَيْهِ لَمْ يَمْنَعْهُ ذَلِكَ أَنْ يُقَامَ فِيهِ الْحَدُّ الَّذِي أَصَابَ.

 
İbn Abbasn (Allah ondan razı olsun) Uca Allahın “Allaha və Onun Elçisinə qarşı müharibə edənlərin və yer üzündə fitnə-fəsad törətməyə səy göstərənlərin cəzası ancaq öldürülmək, və ya çarmıxa çəkilmək, ya əl və ayaqlarını çarpazvari kəsmək və yaxud da yaşadıqları yerdən sürgün edilməkdir” ayəsi haqqında demişdir: “Bu ayə müşriklər barəsində nazil olmuşdur. Onlardan ələ keçməzdən öncə tövbə edənlərə heç bir məzəmmət olunmaz. Bu ayə adam öldürən və yer üzündə fitnə-fəsad törədən, Allah və Onun Elçisinə qarşı müharibə edən, sonra ələ keçməzdən öncə kafirlərə qoşulan müsəlman kişiyə aid edilmir. Bu, ona cəzanın tətbiq edilməsinə mane olmur”.   
 
ən-Nəsai “Sunən” 4046, 4063, “Sunənul-Kubra” 3495, 3509. əl-Albani isnadının səhih olduğunu bildrmişdir.
 

عَنْ أَنَسٍ قَالَ قَدِمَ أُنَاسٌ مِنْ عُكْلٍ أَوْ عُرَيْنَةَ ، فَاجْتَوَوُا الْمَدِينَةَ ، فَأَمَرَهُمُ النَّبِىُّ - صلى الله عليه وسلم - بِلِقَاحٍ ، وَأَنْ يَشْرَبُوا مِنْ أَبْوَالِهَا وَأَلْبَانِهَا ، فَانْطَلَقُوا ، فَلَمَّا صَحُّوا قَتَلُوا رَاعِىَ النَّبِىِّ - صلى الله عليه وسلم - وَاسْتَاقُوا النَّعَمَ ، فَجَاءَ الْخَبَرُ فِى أَوَّلِ النَّهَارِ ، فَبَعَثَ فِى آثَارِهِمْ ، فَلَمَّا ارْتَفَعَ النَّهَارُ جِىءَ بِهِمْ ، فَأَمَرَ فَقَطَعَ أَيْدِيَهُمْ وَأَرْجُلَهُمْ ، وَسُمِرَتْ أَعْيُنُهُمْ ، وَأُلْقُوا فِى الْحَرَّةِ يَسْتَسْقُونَ فَلاَ يُسْقَوْنَ . قَالَ أَبُو قِلاَبَةَ فَهَؤُلاَءِ سَرَقُوا وَقَتَلُوا وَكَفَرُوا بَعْدَ إِيمَانِهِمْ ، وَحَارَبُوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ .

 
Rəvayət edilir ki, Ənəs (Allah ondan razı olsun) demişdir: “Ukəl və ya Ureyn qəbiləsindən olan bir dəstə (Peyğəm­bərin – salləllahu aleyhi və səlləm - yanına) gəldi. (Xəstə olduqları üçün) Mədinə­də qalmaq istəmə­dilər. Pey­ğəmbər – salləllahu aleyhi və səlləm - onlara sağmal dəvələrin olduğu yerə gedib onların sidi­yin­dən və südündən içməyi əmr etdi. Onlar (Peyğəmbərin – salləllahu aleyhi və səlləm - dediyi yerə) getdilər. Elə ki sa­ğaldılar, Peyğəmbə­rin – salləllahu aleyhi və səlləm - çoba­nını öldürüb dəvələri sürüb apar­dılar. Bu xəbər günün əvvəlində (Mədi­nəyə) gəlib çatdı. Peyğəmbər – salləllahu aleyhi və səlləm - onların ar­dınca (bir dəs­tə) adam gön­dərdi. Günorta onları (Mədinəyə) gətir­dilər. Pey­ğəmbər – salləllahu aleyhi və səlləm - on­la­rın əlləri­ni və ayaqlarını kəsdirdi. (Sonra) onların göz­lərini çıxart­dılar, özləri­ni də Hərraya (daşlı sahəyə) atdılar. Onlar su istəyirdilər, lakin (ölənədək) onlara su verilmə­di.
 
əl-Buxari, 233, 3018, 4193; Muslim, 1671.
 

عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ بِهَذَا الْحَدِيثِ قَالَ فِيهِ فَبَعَثَ رَسُولُ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- فِى طَلَبِهِمْ قَافَةً فَأُتِىَ بِهِمْ. قَالَ فَأَنْزَلَ اللَّهُ تَبَارَكَ وَتَعَالَى فِى ذَلِكَ (إِنَّمَا جَزَاءُ الَّذِينَ يُحَارِبُونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَيَسْعَوْنَ فِى الأَرْضِ فَسَادًا) الآيَةَ.

 
Ənəs (Allah ondan razı olsun) eyni hədisi rəvayət etdikdən sonra demişdir:” Allah Elçisi - salləllahu aleyhi və səlləm - onları tapmaq üçün ləpirçiləri göndərdi və onları tutub gətirdilər. (Onların cəzası barədə) Uca Allah bu ayəni nazil etdi: “Allaha və Onun Elçisinə qarşı müharibə edənlərin və yer üzündə fitnə-fəsad törətməyə səy göstərənlərin cəzası ancaq öldürülmək, və ya çarmıxa çəkilmək, ya əl və ayaqlarını çarpazvari kəsmək və yaxud da yaşadıqları yerdən sürgün edilməkdir. Bu, onlar üçün dünyada bir rüsvayçılıqdır. Axirətdə isə onları böyük bir əzab gözləyir” (əl-Maidə, 33)”.
 
Əbu Davud, 4365, 4368. əl-Albani səhih olduğunu bildirmişdir.

 
[1] Hərra – Mədinə yaxınlığında yerləşən, qaralmış daş-kəsəklərlə dolu bir sahə nəzərədə tutulur.