86. Məclisin kəffarəsi

 [Subhanəkə Allahummə və bihəm­dik, əşhədu ən lə ilahə illə ənt, əstəğfirukə və ətubu ileyk]
 
 «Allahım! Sən pak və müqəddəssən! Sənə həmd olsun! Mən şahidlik edirəm ki, Sən­dən başqa məbud yoxdur. Səndən bağışlan­ma diləyir və Sənə tövbə edirəm!»[2]

 
[1] [Günahların bağışlanılması üçün şəriətin buyurduğu qay­dada deyilən söz yaxud verilən sədəqə.]
[2] «Sünən» əsərinin müəllifləri rəvayət etmişlər. Bax: «Səhi­hu-t-Tirmizi», 3/153. Aişə Allah ondan razı olsun rəvayət edir ki, Peyğəmbər səllallahu aleyhi və səlləm hər bir məclisin sonunda, habelə Quran oxuduqdan və namaz qıldıqdan sonra bu kəl­mələri deyərdi....» ən-Nəsai, «Əməlul-Yəumi vəl-Leyl», № 308; Əhməd, «Müsnəd», 6/77. Doktor Faruq Həmadə bu hə­disi ən-Nəsainin «Əməlul-Yəumi vəl-Leyl» əsərinin təhqi­qində (səh. 273)  “səhih” hesab etmişdir.