ət-Tövbə surəsi 34 - cü ayə

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنَّ كَثِيرًا مِنَ الْأَحْبَارِ وَالرُّهْبَانِ لَيَأْكُلُونَ أَمْوَالَ النَّاسِ بِالْبَاطِلِ وَيَصُدُّونَ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ وَالَّذِينَ يَكْنِزُونَ الذَّهَبَ وَالْفِضَّةَ وَلَا يُنْفِقُونَهَا فِي سَبِيلِ اللَّهِ فَبَشِّرْهُمْ بِعَذَابٍ أَلِيمٍ
 

 
عَنْ زَيْدِ بْنِ وَهْبٍ قَالَ مَرَرْتُ بِالرَّبَذَةِ فَإِذَا أَنَا بِأَبِي ذَرٍّ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ فَقُلْتُ لَهُ مَا أَنْزَلَكَ مَنْزِلكَ هَذَا قَالَ كُنْتُ بِالشَّأْمِ فَاخْتَلَفْتُ أَنَا وَمُعَاوِيَةُ فِي {الَّذِينَ يَكْنِزُونَ الذَّهَبَ وَالْفِضَّةَ وَلَا يُنْفِقُونَهَا فِي سَبِيلِ اللَّهِ} قَالَ مُعَاوِيَةُ نَزَلَتْ فِي أَهْلِ الْكِتَابِ فَقُلْتُ نَزَلَتْ فِينَا وَفِيهِمْ فَكَانَ بَيْنِي وَبَيْنَهُ فِي ذَاكَ وَكَتَبَ إِلَى عُثْمَانَ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ يَشْكُونِي فَكَتَبَ إِلَيَّ عُثْمَانُ أَنْ اقْدَمْ الْمَدِينَةَ فَقَدِمْتُهَا فَكَثُرَ عَلَيَّ النَّاسُ حَتَّى كَأَنَّهُمْ لَمْ يَرَوْنِي قَبْلَ ذَلِكَ فَذَكَرْتُ ذَاكَ لِعُثْمَانَ فَقَالَ لِي إِنْ شِئْتَ تَنَحَّيْتَ فَكُنْتَ قَرِيبًا فَذَاكَ الَّذِي أَنْزَلَنِي هَذَا الْمَنْزِلَ وَلَوْ أَمَّرُوا عَلَيَّ حَبَشِيًّا لَسَمِعْتُ وَأَطَعْتُ
 

Rəvayət edilir ki, Zeyd ibn Vəhb demişdir: “Mən Rəbzədə[1] Əbu Zərr ilə rastlaş­dım və ona dedim: “Bura gəlməyinin səbəbi nədir?” O dedi: “Şamda olarkən “Qızıl-gümüş yığıb onları Allah yolunda sərf etməyənləri ağrılı-acılı bir əzabla müjdələ” (ət-Tövbə, 34) ayəsinin nazil olma səbəbi barəsində Muaviyə ilə mübahisə etdim. Muaviyə bu ayənin əhli kitab barəsində, mən isə həm onlar, həm də bizim (müsəl­manların) barəmizdə nazil olduğunu dedim. Elə buna görə də aramızda narazıçılıq əmələ gəldi. O, Osmana məktub yazıb mənim barəmdə ona şi­kayət etdi. Osman da mənə məktub yazıb Mədinəyə gəlməyimi tələb etdi. Mən Mədinəyə gəldiyim zaman ətrafıma çoxlu adam toplandı, sanki məni bi­rinci dəfə idi ki görürdülər. Bu barədə Osmana xəbər verdikdə, o dedi: “İstə­yirsənsə kənara çəkil, yaxın bir yerdə ol! (Rəbzə vilayətinə yaşa­mağa get!)". Bura gəlməyimin səbəbi də budur. Əgər mənim üzə­rimə həbəşi (qara dərili) bir kimsəni əmir təyin etsəydilər belə onu eşidib, ona tabe olardım”.

 

əl-Buxari, 1318, 1406.