102. Vidalaşdıqda sakinlərin müsafir üçün etdiyi dua

  [Əstəudiu-llahə diynəkə və əmanə­təkə və xavatiymə aməlikə]
  
 «Sənin dinini, sədaqətini və əməllərinin aqibətini Allaha əmanət edirəm!»[1]
 
 
  [Zəvvadəkə-llahut-təqva, və ğafəra zənbəkə, və yəssəra ləkəl-xayra]
 
  «Allah sənə təqva[2] nəsib etsin, günahını bağışlasın və harada olsan xeyirli olanı sənin üçün asanlaşdırsın!»[3]

 
[1] Əhməd, 2/7; ət-Tirmizi, 5/499. Bax: «Səhihu-t-Tirmizi», 2/155.
[2] [Allah qorxusu.]
[3] ət-Tirmizi. Bax: «Səhihu-t-Tirmizi», 3/155.