Ailədə kişi və qadının barışması - ən-Nisa surəsi 128 - ci ayə

    13.11.2018
وَإِنِ امْرَأَةٌ خَافَتْ مِنْ بَعْلِهَا نُشُوزًا أَوْ إِعْرَاضًا فَلَا جُنَاحَ عَلَيْهِمَا أَنْ يُصْلِحَا بَيْنَهُمَا صُلْحًا وَالصُّلْحُ خَيْرٌ وَأُحْضِرَتِ الْأَنْفُسُ الشُّحَّ وَإِنْ تُحْسِنُوا وَتَتَّقُوا فَإِنَّ اللَّهَ كَانَ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرًا

    
“Əgər bir qadın öz ərinin kobud rəftarından, yaxud ondan üz döndərməsindən qorxarsa, ər-arvadın öz aralarında barışığa gəlməsi onlara günah sayılmaz. Axı barışmaq daha xeyirlidir. Doğrusu, nəfslər xəsislik etməyə hazırdır. Əgər qadınlarla yaxşı davranıb Allahdan qorxsanız, bilin ki, Allah nə etdiklərinizdən xəbərdardır”
 

عَنْ عَائِشَةَ - رضى الله عنها - ( وَإِنِ امْرَأَةٌ خَافَتْ مِنْ بَعْلِهَا نُشُوزًا أَوْ إِعْرَاضًا ) قَالَتِ الرَّجُلُ تَكُونُ عِنْدَهُ الْمَرْأَةُ ، لَيْسَ بِمُسْتَكْثِرٍ مِنْهَا ، يُرِيدُ أَنْ يُفَارِقَهَا ، فَتَقُولُ أَجْعَلُكَ مِنْ شَأْنِى فِى حِلٍّ . فَنَزَلَتْ هَذِهِ الآيَةُ فِى ذَلِكَ

 
Aişə (Allah ondan razı olsun) rəvayət edir ki, bir kişi öz qadınına qarşı az məhəbbət bəslədi­yin­dən ondan ayrılmaq istəyir­di. Qadını ona dedi: “Məni boşamadan tərk et!” Uca Allah da bu ayəni nazil etdi: “Əgər bir qadın öz ərinin kobud rəftarından, yaxud ondan üz döndərməsindən qorxarsa…” (ən-Nisa, 128)”.
 
əl-Buxari, 2450, 2694, 5206; əl-Beyhəqi “Sunənul-Kubra” 14514, 15134.
 

عَنْ هِشَامِ بْنِ عُرْوَةَ عَنْ أَبِيهِ قَالَ قَالَتْ عَائِشَةُ يَا ابْنَ أُخْتِى كَانَ رَسُولُ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- لاَ يُفَضِّلُ بَعْضَنَا عَلَى بَعْضٍ فِى الْقَسْمِ مِنْ مُكْثِهِ عِنْدَنَا وَكَانَ قَلَّ يَوْمٌ إِلاَّ وَهُوَ يَطُوفُ عَلَيْنَا جَمِيعًا فَيَدْنُو مِنْ كُلِّ امْرَأَةٍ مِنْ غَيْرِ مَسِيسٍ حَتَّى يَبْلُغَ إِلَى الَّتِى هُوَ يَوْمُهَا فَيَبِيتُ عِنْدَهَا وَلْقَدْ قَالَتْ سَوْدَةُ بِنْتُ زَمْعَةَ حِينَ أَسَنَّتْ وَفَرِقَتْ أَنْ يُفَارِقَهَا رَسُولُ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- يَا رَسُولَ اللَّهِ يَوْمِى لِعَائِشَةَ. فَقَبِلَ ذَلِكَ رَسُولُ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- مِنْهَا قَالَتْ نَقُولُ فِى ذَلِكَ أَنْزَلَ اللَّهُ تَعَالَى وَفِى أَشْبَاهِهَا أُرَاهُ قَالَ {وَإِنِ امْرَأَةٌ خَافَتْ مِنْ بَعْلِهَا نُشُوزًا}.

 
Rəvayət edilir ki, Urva ibn əz-Zubey­r demişdir: “Aişə (Allah ondan razı olsun) belə dedi: “Ey bacım oğlu! Allah Elçisi - salləllahu aleyhi və səlləm - bizim (zövcələrini) birimizi digərindən üstün hesab etmir və hər birimi­zin ya­nın­da müvafiq bölgüyə əsasən qalırdı. O hər gün bizim hamımızı ziyarət edir və növbəsi çatmış zövcəsinin yanında qalırdı. Səudə bint Zəma artıq ya­şa dolmuşdu və qorxurdu ki, Allah Elçisi - salləllahu aleyhi və səlləm - onu boşa­yar. Elə buna görə də o Allah Elçisinə - salləllahu aleyhi və səlləm - dedi: “Ey Allahın Elçisi, öz növbəmi Aişəyə bağışlayıram!” Allah Elçisi - salləllahu aleyhi və səlləm - onunla razılaşdı və Uca Allah da bu ayəni nazil etdi: “Əgər bir qadın öz ərinin kobud rəftarından, yaxud ondan üz döndərməsindən qorxarsa…” (ən-Nisa, 128)”.
 
Əbu Davud, 2135, 2137; əl-Beyhəqi “Sunənul-Kubra” 13212, 13816. əl-Albani həsən səhih olduğunu bildirmişdir.
 

عَنْ رَافِعِ بْنِ خَدِيجٍ ، أَنَّهُ كَانَتْ تَحْتَهُ امْرَأَةٌ قَدْ خَلاَ مِنْ سِنِّهَا ، فَتَزَوَّجَ عَلَيْهَا شَابَّةً ، فَآثَرَ الْبِكْرَ عَلَيْهَا ، فَأَبَتِ امْرَأَتُهُ الآُولَى أَنْ تَقَر‍َّ عَلَى ذَلِكَ ، فَطَلَّقَهَا تَطْلِيقَةً حَتَّى إِذَا بَقِيَ مِنْ أَجَلِهَا يَسِيرٌ ، قَالَ : إِنْ شِئْتِ رَاجَعْتُكِ ، وَصَبَرْتِ عَلَى الأَثَرَةِ ، وَإِنْ شِئْتِ تَرَكْتُكِ حَتَّى يَخْلُوَ أَجَلُكِ . قَالَتْ : بَلْ رَاجِعْنِي أَصْبِرْ عَلَى الأَثَرَةِ ، فَرَاجَعَهَا ثُمَّ آثَرَ عَلَيْهَا ، فَلَمْ تَصْبِرْ عَلَى الأَثَرَةِ ، فَطَلَّقَهَا الآُخْرَى ، وَآثَرَ عَلَيْهَا الشَّابَّةَ ، قَالَ : فَذَلِكَ الصُّلْحُ الَّذِي بَلَغَنَا أَنَّ اللَّهَ قَدْ أَنْزَلَ فِيهِ {وَإِنِ امْرَأَةٌ خَافَتْ مِنْ بَعْلِهَا نُشُوزًا أَوْ إِعْرَاضًا ، فَلاَ جُنَاحَ عَلَيْهِمَا أَنْ يُصْلِحَا بَيْنَهُمَا صُلْحًا}.

 
Rafi ibn Xadic (Allah ondan razı olsun) rəvayət edir ki, onun zöv­cəsi artıq yaşa dolmuşdu. Buna görə də o baki­rə qızla evləndi və onun yanında qalmağa daha çox üstünlük verdi. Zövcəsi də onun bu hərəkətinə öz etirazını bildirdi. Bu zaman Rafi ona talaq verdi. Göz­ləmə müddətinin bitməsinə az qalmış Rafi ona dedi: “Səbr edə­cək­sənsə, talaqı geri götürüm, ya da əcəlin çatana qədər səni tərk edim”. O dedi: “Səbr edəcəyəm, talaqı geri götür”. Sonra o, yenə ərinin bu hərəkətinə səbr etmədikdə Rafi onu boşadı. Elə bu da nazil olmuş ayədən bizə məlum olan sülh­dür: “Əgər bir qadın öz ərinin kobud rəftarından, yaxud ondan üz döndərməsindən qorxarsa, ər-arvadın öz aralarında barışığa gəlməsi onlara günah sayılmaz…” (ən-Nisa, 128)”.

əl-Hakim, 3205; Abdur-Razzəq “Təfsir” 1/1/175; İbn Cərir ət-Tabər “Cəmiul-Bəyən” 10669. Şeyx Muqbil, Ali Nasr və əl-Hilali səhih olduğunu bildirmişlər. Şeyx Muqbil (Allah ona rəhm etsin) Bu rəvayətlər arasında heç bir ziddiyyət yoxdur və ayə onların hamısına şamil edilir.