əl-Mumtəhinə 8 – 9 – cu ayələr

    15.05.2019
لَا يَنْهَاكُمُ اللَّهُ عَنِ الَّذِينَ لَمْ يُقَاتِلُوكُمْ فِي الدِّينِ وَلَمْ يُخْرِجُوكُمْ مِنْ دِيَارِكُمْ أَنْ تَبَرُّوهُمْ وَتُقْسِطُوا إِلَيْهِمْ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُقْسِطِينَ * إِنَّمَا يَنْهَاكُمُ اللَّهُ عَنِ الَّذِينَ قَاتَلُوكُمْ فِي الدِّينِ وَأَخْرَجُوكُمْ مِنْ دِيَارِكُمْ وَظَاهَرُوا عَلَى إِخْرَاجِكُمْ أَنْ تَوَلَّوْهُمْ وَمَنْ يَتَوَلَّهُمْ فَأُولَئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ

 
“Allah din uğrunda sizinlə vuruşmayan və sizi öz diyarınızdan qovub çıxartmayan kimsələrə yaxşılıq etmənizi və onlarla insafla davranmanızı sizə qadağan etmir. Şübhəsiz ki, Allah insaflı olanları sevir. Allah sizə ancaq sizinlə din uğrunda vuruşan, sizi diyarınızdan qovub çıxardan və çıxarılmanıza kömək edən kimsələrlə dostluq etmənizi qadağan edir. Onlarla dostluq edənlər zalımlardır”
 

عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ أَنَّ رَجُلًا أَتَى النَّبِيَّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فَبَعَثَ إِلَى نِسَائِهِ فَقُلْنَ مَا مَعَنَا إِلَّا الْمَاءُ فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ مَنْ يَضُمُّ أَوْ يُضِيفُ هَذَا فَقَالَ رَجُلٌ مِنْ الْأَنْصَارِ أَنَا فَانْطَلَقَ بِهِ إِلَى امْرَأَتِهِ فَقَالَ أَكْرِمِي ضَيْفَ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فَقَالَتْ مَا عِنْدَنَا إِلَّا قُوتُ صِبْيَانِي فَقَالَ هَيِّئِي طَعَامَكِ وَأَصْبِحِي سِرَاجَكِ وَنَوِّمِي صِبْيَانَكِ إِذَا أَرَادُوا عَشَاءً فَهَيَّأَتْ طَعَامَهَا وَأَصْبَحَتْ سِرَاجَهَا وَنَوَّمَتْ صِبْيَانَهَا ثُمَّ قَامَتْ كَأَنَّهَا تُصْلِحُ سِرَاجَهَا فَأَطْفَأَتْهُ فَجَعَلَا يُرِيَانِهِ أَنَّهُمَا يَأْكُلَانِ فَبَاتَا طَاوِيَيْنِ فَلَمَّا أَصْبَحَ غَدَا إِلَى رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فَقَالَ ضَحِكَ اللَّهُ اللَّيْلَةَ أَوْ عَجِبَ مِنْ فَعَالِكُمَا فَأَنْزَلَ اللَّهُ { وَيُؤْثِرُونَ عَلَى أَنْفُسِهِمْ وَلَوْ كَانَ بِهِمْ خَصَاصَةٌ وَمَنْ يُوقَ شُحَّ نَفْسِهِ فَأُولَئِكَ هُمْ الْمُفْلِحُونَ }

  
Əbu Hureyra (Allah ondan razı olsun) rəvayət edir ki, bir nəfər Peyğəmbərin - sallallahu aleyhi və səlləm - yanına (qonaq) gəl­di. O, (əshabələrdən) birini (yemək-içmək gətirmək üçün) zövcələrinin ya­nı­na göndərdi. Peyğəm­bərin - sallallahu aleyhi və səlləm - zövcələri evdə sudan başqa heç nə olmadığını ona xəbər verdilər. Onda o, (əshabə­lərinə müraciət edib) dedi: “Kim (mənim qona­ğıma) qayğı göstərər və ya onu evində qonaq sax­layar?” Ənsardan olan bir nəfər: “Mən!”– deyib onu evinə apardı və zövcəsinə: “Rəsulullahın qo­na­ğı­na layi­qincə hörmət et!”- deyə buyurdu. (Zövcəsi ona): “Uşaqlarımın ye­mə­yindən başqa yemək yoxdur!”– deyə cavab verdi. (Əshabə) dedi: “Ye­mə­yi hazırla, çırağı yandır, uşaqlar yemək istəsələr, onları yatızdır!” Zövcəsi ye­məyi hazır­ladı, çırağı yandırdı və uşaqlarını yatızdırdı. Sonra ayağa qalxıb özü­nü guya çırağı düzəldirmiş kimi göstərdi və bilərək­dən onu söndürdü. Son­ra hər ikisi (əllərini qaba uzadaraq) özlərini guya yemək yeyirlərmiş ki­mi (qonağa) göstər­dilər və o gecə on­lar ac yatdılar. Səhər açıldıqda hər iki əs­habə Peyğəmbərin r yanına getdi. Peyğəm­bər - sallallahu aleyhi və səlləm - (onlara): “Allah sizin dü­nənki əmə­linizə güldü və ya ondan təəccübləndi!”– dedi və bu ayə nazil ol­du: “...Hətta özləri ehti­yac içində olsalar belə, onları özlə­rin­dən üstün tu­tur­­lar. Nəfsi­nin tama­hın­dan qo­runan kimsələr nicat tapan­lardır.” (əl-Bu­xa­ri, 3798)
 
əl-Buxari, 3514, 3798.