Ölənin qohumlarının boynuna düşən vacib

Ölüm xəbərini eşidən qohumlara iki şey vacibdir:
Birinci: Səbrli olmaq və qəza-qədərlə razılaşmaq.
Belə ki, Uca Allah buyurur: «Əlbəttə, Biz sizi bir az qorxu, bir az aclıq, bir az da mal, can (övlad və b.) və məhsul qıtlığı ilə imtahan edərik. (Ya Rəsulum! Belə imtahanlara) səbr edən şəxslərə müjdə ver! O kəslər ki, başlarına bir müsibət gəldiyi zaman: “Biz Allahınıq (Allahın bəndələriyik) və (öləndən sonra) Ona tərəf (Onun dərgahına) qayıdacağıq!” deyirlər, onları Rəbbi tərəfinfən bağışlanmaq və rəhmət (Cənnət) gözləyir. Onlar doğru yolda olanlardır!»[1]
Ənəs ibn Malik (A.R.O.) deyir ki, «Peyğəmbər (S.A.V.) bir qadının qəbirin yanında oturub ağladığını gördü və dedi: «Allahdan qorx, səbr et!» Qadın dedi: Sən mənim dərdimi bilmirsən. Mənim başıma gələn sənin başına gəlməyib». Rəvayətçi deyir ki, həmin an qadın, Peyğəmbəri (S.A.V.) tanımırdı. Ona dedilər ki, bəs bu Peyğəmbərdir (S.A.V.). Bunu eşidən qadın, sanki ölümcül hala düşdü. Sonra Peyğəmbərin (S.A.V.) qapısına gəlib qapının önündə gözətçilərin olmadığını gördü və dedi: Ey Allahın elçisi, mən səni tanımamışam[2]. Peyğəmbər (S.A.V.) dedi: «Həqiqətən də səbr, (müsibətin baş verməsini eşidən) ilk andan edilməlidir»[3].