Uca Allah Adəmə "Sən orada nə ac qala­caq, nə də çılpaq olacaqsan" buyurarkən nə üçün Adəm və Həvva Cənnətdə çılpaq oldular?

Və alrykum Salam. Uca Allah Adəm və Həvvanı Cənnətə yerləşdirərkən onlara belə buyurur: "Ey Adəm! Bu, həm sə­nin, həm də zövcə­nin düş­mə­nidir. O sizi Cən­nət­­dən çıxart­masın, yoxsa bəd­bəxt olarsan. Sən orada nə ac qala­caq, nə də çılpaq olacaqsan" (Ta ha, 117-118), yəni nə qədər ki, Mənə asi olmayacaqsınız orada nə ac qalacaq, nə də çılpaq olacaqsınız. Adəm və Həvvanın Cənnətdə olarkən qadağan olunmuş ağacdan yedikləri üçün övrət yerlərinin görsənməsi onlara Allah tərəfindən verilən bir cəza idi. Uca Allah bu xüsusda buyurur: "Beləliklə, şeytan onları tov­layaraq Cənnətdən aşağı en­dirdi. Hər ikisi ağac­dan dad­dıq­da ayıb yerləri özlərinə gö­ründü və on­lar Cənnət ağac­la­rının yarpaq­ların­dan ayıb yer­lərinin üstünə ört­mə­yə baş­la­dılar. Rəbbi onlara be­lə mü­ra­ciət etdi: “Mən sizə o ağacı qa­­da­ğan etmədimmi və “şey­tan si­zin açıq-aş­kar düşməniniz­dir” de­mə­dimmi?” (əl-Əraf, 22). Böyük təfsir alimi Abdur-Rahmən əs-Səədi (Allah ona rəhmət etsin) bu ayənin təfsirində belə demişdir: "Uca Allah buyurur: “Beləliklə, şeytan onları tov­layaraq Cənnətdən aşağı en­dirdi”, yəni şeytan Adəm və Həvvanı günah və asiliklərdən uzaq olan o yüksək məqamdan aşağı saldı, onları günah girdabına batırdı və onlar qadağan edilmiş ağacın meyvəsindən yedilər. “Hər ikisi ağac­dan dad­dıq­da ayıb yerləri özlərinə gö­ründü və on­lar Cənnət ağac­la­rının yarpaq­ların­dan ayıb yer­lərinin üstünə ört­mə­yə baş­la­dılar”, yəni onlar o meyvələrdən dadan kimi, özlərinə gizli qalan ayıb yerləri onlara göründü. Allah qorxusu onların daxili libası olduğu üçün onların zahiri görünüşünə də təsir edirdi, lakin günah etdikdən sonra daxili çılpaqlıq onların zahiri libaslarına da təsir etdi və onların ayıb yerləri özlərinə aşkar oldu. Onlar bir-birlərindən utanmağa və Cənnət ağacları­nın yarpaqları ilə ayıb yerlərini örtməyə başladılar. Belə olduqda, Uca Allah onları məzəmmət edərək müraciət etdi: “Mən sizə o ağacı qa­­da­ğan etmədimmi və “şey­tan si­zin açıq-aş­kar düşməniniz­dir” de­mə­dimmi?” Məgər sizə bu ağacın meyvələrindən yemək qadağan olunmamış­dımı? Məgər sizə deyilməmişdi ki, şeytan sizin açıq-aydın düşməniniz­dir? Bəs niyə ona qulaq asıb qadağan olunmuş əməli törətdiniz?”