Nifaq (münafiqlik) sözü "nəfiqa" sözündən götürülmüşdür. Bu isə ərəbdovşanının yuvasının iki çıxışından birinə deyilir. Əgər yuvanın bir çıxışından onu tutmaq istəsələr, o qaçaraq o biri çıxışdan canını qurtarar. Həmçinin, deyilənə görə münafiq sözü "nəfəq" sözündən götürülmüşdür. Bu isə gizlənmək üçün istifadə edilən yeraltı tunel deməkdir.
Peyğəmbər – ona və ailəsinə Allahın salavatı və salamı olsun – hicrətin 10-cu ilində, miladi tarixlə 632-ci ildə vəfatına təqribən üç ay qalmış bir dəfə həcc etdi. Buna görə həmin həccə vida həcci, orada verdiyi xutbəyə də vida xutbəsi deyilir. Rəvayət edilir ki, Zeyd ibn Ərqam demişdir: "Peyğəmbər on doqquz döyüşdə iştirak etmişdir. O, Mədinəyə hicrət etdikdən sonra bir dəfə həcc ziyarətində olmuş və bundan sonra bir daha həcc ziyarətinə getməmişdir. Bu da vida həcci olmuşdur.” (əl-Buxari, 4404).
Ruh sözü "rih" sözündən əmələ gələrək "xəfif külək" mənasını ifadə edir. Ruh görən və eşidən, bədənə daxil olaraq onu canlandıran, yuxu və ölüm anında bədəndən çıxan müstəqil varlıqdır. Uca Allah buyurur: “Səndən ruh haqqında soruşurlar. De: “Ruh Rəbbimin əmrindəndir. Sizə yalnız az bir bilik verilmişdir” (əl-İsra, 85).
Həcc İslam dininin beş əsasından biri sayılır. Həcc bir çox ibadəti özündə cəm edən böyük ibadətdir. Uca Allah öz sevimli dostu İbrahimə Qədim Kəbə evini indiki Məkkə şəhərində inşa etməyi əmr edərək buyurur:
Peyğəmbərin - sallalləhu aleyhi və səlləm - zamanında yazmağa yox, əzbərləməyə daha çox üstünlük verilirdi. Belə ki, həmin dövrdə insanların hafizəsi olduqca güclü, əzbərləmə qabiliyyətləri isə olduqca sürətli idi. Bu səbəbdən Quran cəm olunmamışdı, çünki hər kəs eşitdiyi ayəni ya əzbərləyir, ya da əlinə keçən xurma ağacının budaqlarına, dərilərin, daşların və ya sümük hissələrinin üzərinə onları yazıb qeyd edirdi. Sayca qarilərin (Quranı hafizəsinə köçürənlərin) sayı da olduqca çox idi.
Uca Allah buyurur: "Kitab əhli səndən, onlara göydən bir kitab endirməyini istəyirlər. Onlar Musadan, bundan daha böyüyünü istəyərək: "Allahı bizə açıq-aşkar göstər!"– demişdilər. Haqsızlıqlarına görə onları ildırım vurmuşdu. Sonra onlara gələn açıq-aydın dəlillərin ardından buzovu məbud qəbul etdilər.
Niyyət sözü məqsəd, eləcə də əzm və qərar deməkdir. Niyyət insanın etmək istədiyi bir şeyi qəlbində qəsd etməsi, onu etməyə qərar verməsidir.
İnsan yalnız həyata keçirə biləcək işləri qarşısına məqsəd qoyur. Niyyətə gəldikdə isə insan həm həyata keçirə biləcəyi, həm də gücünün çatmadığı işlərə niyyət edə bilir. Bu baxımdan niyyət daha geniş mənaya sahibdir.
Təqva sözü qorunma, çəkinmə deməkdir. Təqva insanın özü ilə qorxub çəkindiyi şey arasında onu qoruyacaq bir maneə qoymasıdır. Təqva savabını Allahdan umaraq Onun əmrlərini yerinə yetirmək və Allahın əzabından qorxaraq Onun qadağan etdiyi şeylərdən çəkinməkdir.
əl-Mu’ti sözü bəxş edən, əl-Məniu sözü isə qarşısını alan, həmçinin, qoruyan, yardım edən deməkdir. Allahın əl-Mu'ti və əl-Məniu adları Peyğəmbərin səhih hədislərində zikr edilir. Rəvayət edilir ki, Muğira İbn Şöbə demişdir: "Rəsulullah - ona və ailəsinə Allahın salavatı və salamı olsun - hər fərz namazından sonra belə deyərdi: "Allahdan başqa həqiqi ilah yoxdur. O təkdir, Onun heç bir şəriki yoxdur. Mülk Onundur və Həmd yalnız Onadır. O, hər şeyə Qadirdir. Allahım! Sənin verdiyinin qarşısını alacaq, qarşısını aldığını da verəcək kimsə yoxdur.