Ömər ibn Xəttab demişdir: “Bir dəfə biz Peyğəmbərin yanında oturmuşduq. Birdən ağappaq paltarlı, zil qara saçlı, üst-başında da səfərdən bir əsər-əlamət görünməyən və heç birimizin tanımadığı bir adam yanımıza gəldi. Nəhayət, o yaxınlaşıb Peyğəmbərlə üzbəüz oturdu, dizlərini onun dizlərinə dayadı, əllərini də öz budunun üstünə qoyub dedi: “Ey Muhəmməd, mənə İslam haqqında xəbər ver!”
Peyğəmbər – ona və ailəsinə Allahın salavatı və salamı olsun – İslamın və imanın əsaslarına aid məşhur hədisdə Cəbrayılın: “Mənə iman haqqında xəbər ver!” – buyruğuna belə cavab vermişdir: “(İman) Allaha, Onun mələklərinə, kitablarına, elçilərinə, Axirət gününə, qədərin xeyrinə və şərinə qəti inanmaqdır.” Müsəlman bu altı əsasa iman gətirmədikcə, həqiqi mömin ola bilməz. Axirətə iman imanın altı əsasından biri və əməlisaleh müsəlmanların etiqadının əsası hesab olunur. Uca Allah buyurur: “Yaxşı əməl üzünüzü məşriqə və məğribə tərəf çevirməyiniz deyildir.
Əbu Süfyan Qureyş karvanını müşayiət etdiyi zaman Herakl onu öz yanına çağırtdırdı. O vaxt qureyşlilər Şamda ticarət edirdilər. Bu da Peyğəmbərin Əbu Süfyan və başqa Qureyş kafirləri ilə Hudeybiyədəki sülh müqaviləsi bağladığı vaxta təsadüf edirdi. Əbu Süfyan yoldaşları ilə birgə Qüds şəhərinə – Rum (Vizantiya) imperatoru Heraklın yanına gəldilər. Herakl Rum zadəganlarının əhatəsində ikən qureyşliləri öz məclisinə dəvət etdi. Sonra onları öz hüzuruna çağırtdırdı və tərcüməçisinin gəlməsini əmr etdi.
Uca Allah insana ağıl verməklə onu bir çox məxluqlardan üstün etmişdir. İnsanların əksəriyyəti həyatın məqsədini təyin etmək üçün öz ağıllarından istifadə etmirlər. Onlar heyvani instinktlərini tərcih edir və ölmək üçün yaşayırlar. Lakin elə insanlar vardır ki, onlar həyatın məqsədi barəsində düşünərək iman əldə edirlər. Bu, onların həyatını tamamilə dəyişir. Bunlardan hansı doğru yoldadır? Bunu bilmək üçün sadəcə insan həyatının məqsədi və ətrafda baş verənlər barəsində düşünmək kifayətdir.
Tez-tez insanlar arasında belə bir ifadəyə rast gəlirik “ürəyim təmizdir, ibadət etmək nəyə lazımdır?!” Bunu deyən adam Allaha ibadət etməkdən boyun qaçırmaq üçün belə deyir. Həmin adama belə bir sual vermək olar: “Ürəyinin təmiz olmasını haradan bilirsən?” və ya “ürəyini nə ilə təmizləmisən?” Adətən həmin adam: “Mən heç kəsə paxıllıq etmirəm, heç kəsə qarşı pislik etmirəm!” - deyir. Şübhəsiz ki, paxıllıq etməmək və heç kəsə pislik etməmək ürəyin təmiz olmasından irəli gəlir.