Rəvayət edilir ki, Abdullah ibn Məsud demişdir: “Bir dəfə Peyğəm­bər ona və ailəsinə Allahın salavatı və salamı olsun - yerdə dördbucaq cızdı. Sonra onun ortasından xaricinə düz bir xətt çəkdi. Daha sonra dördbucağın içindəki həmin düz xəttə kimi qısa-qısa xət­lər cızdı. Bundan sonra belə buyurdu:
“Bu, insandır; bu, onu əhatəsinə al­mış əcəli, bu çölə çıxan xətt onun arzuları, bu qısa xətlər isə qədərinə ya­zıl­mış müsibətlərdir. Əgər bu onu haqlamasa, o biri onu yaxalayar, o biri onu haqlamasa, bu biri onu yaxalayar.” (əl-Buxari, 6417)

Allah Elçisi salləllahu aleyhi və səlləm buyurmuş­dur: “Üç şey xoşbəxtliyin, üç şey isə bədbəxtliyin əlamətləridir. Xoşbəxt­liyin (birinci əlaməti odur ki,) həyat yoldaşın əməli­saleh qadın olsun, onu görərkən halın daha xoş olsun. Ondan ayrı düşdük­də isə həm ondan, həm də əmlakından arxayın ola biləsən.
(İkinci əlamət odur ki,) səni dostlarına çatdıra biləcək yüngül miniyin olmasıdır. Üçüncü əlamət isə; geniş və çox xidmətli mənzilə sahib olmaqdır.

      İnsan bu dünyada qəribdir, çünki onun əsl vətəni Cənnətdir. O Cənnət ki, Allah atamız Adəmi ora­dan bu dünyaya endirmişdir. Həmçinin, insan bu dünyada müsafirdir. Çünki, bu dünya müvəqqəti, Axirət isə əbədi məskəndir. Müsafir yola çıxdıqda özü ilə ona lazım olan azuqəni götürür. Odur ki, müvəqqəti məskəninizdən əbədi məskəniniz üçün tədarük edin.
“Ey qövmüm! Bu dünya həyatı ancaq fani bir zövqdür, Axirət isə qərar tutacağınız yurddur” (Ğafir, 39).