Peyğəmbərlik verilməmişdən qısa müddət qabaq cinlərin səmada olan mələklərdən məlumat oğurlayıb falçı və kahinlərə çatdırılmasının qarşısı alınmışdı. Bu haqda İbn Abbas rəvayət edir ki, Peyğəmbər ﷺ bir dəstə səhabəsi ilə Ukaz bazarına getdi. Artıq şeytanlar səmavi xəbəri (Allahın mələklərə nazil etdiyi vəhyi) oğrun-oğrun öyrənməkdən məhrum olmuş və onları yandırıb yaxan ulduzlar təqib etmişdir.
Fil ilindən öncə ərəblər arasında Hums fikri ortaya çıxmışdı. Ərəblər İbrahimin dinindən qalan adətlərə zidd qaydalar qoymağa başladılar. Belə ki, onlar Məkkəni ziyarətə gələnlərə özləri ilə gətirdikləri yeməkdən yeməyə icazə vermir, yalnız özlərinin pak adlandırdığı yeməkləri yeməyin icazəli olduğunu təbliğ edirdilər. İş o yerə çatmışdı ki, Məkkəyə ziyarətə gələn adam qureyşlilərin adlandırdıqları pak paltarlardan tapmazdılarsa, Kəbəni lüt təvaf etməli idilər. Kişilər lüt, qadınlar isə bütün paltarlarını çıxarıb tək bir paltarda təvaf etməli idilər.
Yer üzərində ibadət üçün tikilən ilk ev Kəbə olmuşdur. Uca Allah buyurur: “Həqiqətən, aləmlərə bərəkət və hidayət qaynağı kimi insanlar üçün ilk qurulan ev Bəkkədədir” (Ali-İmran, 96). Allah Elçisinin ﷺ otuz beş yaşı olarkən Qureyş Kəbəni yenidən inşa etməyi qərara aldı. Belə ki, Kəbə daş suxurlarından hazırlanmış və çox cılız görünürdü. İsmayılın dövründən qalan Kəbə doqquz dirsək hündürlüyündə olmaqla bərabər, tavanı da yox idi. İçəridəki xəzinə də oğurlanmışdı. Üstəlik, Kəbə qədim məbəd olduğu üçün müxtəlif yadellilərin təcavüzünə məruz qalmış, zamanla divarları köhnəlmiş və uçmuşdu.
Bu hadisə Həlimənin dilindən belə rəvayət edilmişdir: “Qucağımda körpə uşaq və ərimlə birlikdə Səd ibn Bəkr tayfasının qadınları ilə əmizdirmək üçün uşaq götürmək niyyətilə Məkkəyə gəlmişdim. Həmin il qıtlıq və quraqlıq olduğundan hər şeyimiz tükənmiş, yeməyə belə heç nəyimiz qalmamışdı. Mən ağ rəngli ulağıma minmişdim. Qocalmış dəvəmiz də yanımda idi. Allaha and olsun ki, gecə yata bilmirdik, çünki körpəmiz acından ağlayırdı. Nə mənim, nə də qoca dəvəmin döşündə süd yox idi ki, körpəyə verək. Çıxış yolu axtarır və vəziyyətimizi bir az yüngülləşdirmək istəyirdik.
Ticarətlə məşğul olan Xədicə bint Xuveylid adlı-sanlı və çox varlı qadın idi. Xədicə öz işlərini aparmaq üçün bəzi adamlara pul və mal verir, onlarla ortaqlıq edirdi. Qureyş ticarətlə məşğul olan bir tayfa idi. Xədicə Allah Elçisi ﷺ haqqında artıq eşitmişdi. Onun sözdə bütöv, səmimi və xoşxasiyyət insan olduğunu bilirdi. Ona görə arxasınca adam göndərdi və ona mallarını satmaq üçün Şama getməyi təklif etdi. Allah Elçisi ﷺ özü ilə Xədicənin Meysərə adlı köləsini də götürməli idi.
Rəvayət edilir ki, Peyğəmbər ﷺ hələ kiçik olarkən əmisi Əbu Talib alış-veriş məqsədilə Şama getmək üçün səfər hazırlığını bitirib yola çıxdığı zaman Allah Elçisi ﷺ israrla onu da özü ilə aparmağı xahiş etdi. Əbu Talib də ondan ayrılmaq istəmədiyinə görə dedi: “Allaha and olsun! Mən onu özümlə aparacağam, o məndən ayrılmayacaq”. Beləcə, Əbu Talib onu da özü ilə götürdü. Karvan Şamın Busra şəhərinə yetişdi. Şəhərin bir monastırında Bahira adlı rahib yaşayırdı. Xristianlığı çox dərindən bilən Bahira, rahib olandan bəri daim kilsədə qalırdı.
Qurban bayramı İslamın iki müqəddəs bayramından biridir. Qurban bayramında imkanı çatan hər bir müsəlmanın Allah yolunda qurban kəsməsi bəyənilən əməllərdəndir. Uca Allah buyurur: “Biz qurbanlıq dəvələri də sizin üçün Allahın dininin ayinlərindən etdik. Onlarda sizin üçün xeyir vardır. Onları səf-səf düzülmüş halda kəsərkən Allahın adını çəkin. Böyrü üstə yıxıldıqları zaman onlardan özünüz də yeyin, aza qane olan kasıba və dilənçiyə də yedirdin. Beləcə, onları (qurbanlıq heyvanları) sizə tabe etdik ki, bəlkə şükür edəsiniz.
Rəvayət edilir ki, Ummu Sələmə (Allah ondan razı olsun) demişdir: “Əbu Sələmə Mədinəyə köçmək qərarına gəlib dəvəsini səfərə hazırladı, məni dəvəyə mindirdi, oğlum Sələməni də qucağımda oturdub Mədinəyə yollandı. Muğira bin Abdullah bin Ömər bin Məxzum tayfasının adamları onu görüb dedilər: “Sən özün köçüb getmək istəyirsənsə, özün bilərsən. Amma düşünmə ki, qohumumuz olan arvadını yad bir ölkəyə aparmağına razı olacağıq”. Ummu Sələmə deyir: “Onlar dəvənin ovsarını Əbu Sələmənin əlindən aldılar, məni isə ərimdən ayırdılar. Bunu eşidən ərimin qohumları – Abdul-əsəd tayfası bərk qəzəbləndi.
Mənbələr Muhəmmədin Peyğəmbərin ﷺ Fil hadisəsindən 50 gün sonra, Fil ilində Rabiul-Əvvəl ayının on ikisi və ya doqquzu bazar ertəsi günü Məkkədə dünyaya gəlmişdi. Bu, miladi təqvimlə 20 aprel 571-ci ildə baş vermişdir.
Bildiyimiz kimi Muhəmməd Peyğəmbər ﷺ Məkkədə olanda uşaq vaxtı Bəni Səd tayfasının qoyunlarını otarırdı. Peyğəmbər ﷺ bu haqda belə buyurur: “Allahın göndərdiyi peyğəmbərlərin hamısı qoyun otarmışlar”. Səhabələr: “Sən də?”– deyə soruşdular. O dedi: “Bəli, mən bir neçə qirata məkkəlilərin qoyunlarını otarardım”. (əl-Buxari, 2102, 2262). Rəvayət edilir ki, bir gün dəvə sahibləri ilə qoyun sahibləri bir-birinin yanında öyünməyə başladılar. Onda Peyğəmbər ﷺ buyurdu: “Musa qoyun otaran çoban ikən peyğəmbər göndərildi. Habelə, Davud qoyun otaran çoban ikən ona peyğəmbərlik verildi.