Həqiqətən, Peyğəmbərimizi ﷺ sevmək ən əzəmətli itaət və Allaha yaxınlaşdıran ən böyük vəsilədir. Çünki o, Adəm övladlarının ən şərəflisi, bəşəriyyətin rəhbəri, Allahın qullarına nümunə və doğru yola çağıran bir peyğəmbərdir. O, aləmlərə bir rəhmət olaraq göndərilmiş və haqq yolda olanlara bələdçidir.
Uca Allah Peyğəmbərimizə ﷺ qısa və mənalı kəlmələr, ümumbəşəri tövsiyələr bəxş etmiş, onun sözlərini ən kamil və ən gözəl şəkildə tamamlamışdır. Hər kəs ki, Peyğəmbər ﷺ sünnəsinə və onun hidayətinə sıx bağlılıq göstərərsə, dünya və axirət səadətinə nail olar.
Səd ibn Əbu Vaqqas: Sədin oğlu Musab demişdir: “Onun haqda Quranda ayələr nazil olmuşdur. Sədin anası dinindən dönməyincəyə kimi onunla danışmamağa, yeməyib-içməməyə and içdi. Sonra ona belə dedi: “Sən Allahın anan və atanı sənə vəsiyyət ediyini iddia edirsən.
Peyğəmbərliyin 4-cü ilinə qədər bütpərəstlər müsəlmanlara qarşı əsasən mübahisələrlə qarşı çıxırdılar, lakin bunun bir fayda vermədiyini gördükdən sonra müsəlmanlara işgəncələr verməyə başladılar.
Qureyş müşrikləri Peyğəmbərə ﷺ ortaq dində birləşməyi təklif etmək istəmişdilər. Onlar Allah Elçisinin ﷺ tam şəkildə batil əqidədə olduğunu demirdilər. Uca Allah buyurur: “Onun barəsində dərin bir şəkk içindədirlər” (əş-Şura, 14).
Abdullah ibn Abbas Əbu Zərr əl-Ğifarinin İslamı necə qəbul etməsini onun dili belə rəvayət edir: “Mən Ğifar qəbiləsindən idim. İslamın ilk günlərində bizə xəbər gəlib çatdı ki, Məkkədə bir adam peyda olub, peyğəmbər olduğunu iddia edir.
